31 sierpnia 2015

Maultsby – Racjonalna Terapia Zachowania - recenzja Elżbieta Rogalska


Maultsby – Racjonalna Terapia Zachowania - recenzja Elżbieta Rogalska

           

           

 Doktor Maxie C. Maultsby jr. Jest profesorem psychiatrii i dziekanem Wydziału Psychiatrii Uniwersytetu Howarda w Waszyngtonie. Profesor w prezentowanej książce wykorzystuje najnowsze osiągnięcia współczesnej psychologii i neurofizjologii. Dlatego na łamach „Racjonalnej Terapii Zachowania. Podręcznik terapii poznawczo-behawioralnej.” profesor Maultsby przedstawia działanie dwóch mózgów : mózgu prawego i mózgu lewego. Omawia ich działanie i  budowę, w odniesieniu do problemów irracjonalnego zachowania.
            Książka naukowa, którą recenzuję jest wydana w 2013 roku, przez wydawnictwo Dominika Księskiego Wulkan, przy współpracy Towarzystwa Psychologii Behawioralnej, w Żninie. Książka jest podzielona według schematu: strona poświęcona wprowadzeniu w dany rozdział, następnie słowniczek trudnych wyrazów pojawiających się w danym rozdziale po raz pierwszy – czyli tak zwany konspekt rozdziału. Wszystkie najważniejsze rzeczy są wytłuszczone, a do każdego rozdziału w formie tabeli lub w formie podsumowania, na zielonym, wyróżniającym się tle, zostały wyróżnione najważniejsze kwestie, np. zasady, przykładowe arkusze. Do każdego rozdziału dołączony jest dodatek, który znajduje się z tyłu książki. Publikacja opatrzona jest w czarnobiałe rysunki.
            Przedstawię, w tym akapicie, o czym jest książka. Książka ta jest przeznaczona dla osób mających trudności ze swoimi emocjami, a chcącymi sobie pomóc. Racjonalna Terapia Zachowania jest tak skonstruowana, że nie koniecznie trzeba terapeuty, żeby dała efekty. Główne metody jakie są zaproponowane to: Metoda 5 pytań zdrowego myślenia, ABCD emocji, Racjonalna Wyobraźnia Emocjonalna, Technika Natychmiastowej Redukcji Stresu, Biblioterapia Racjonalna, RSA- racjonalna samoanaliza, Terapia Simontona, Zdrowa Semantyka, Grupowa Racjonalna Terapia Zachowania. Książka ta umożliwia odnalezienie takich zagadnień jak: ABCD ćwiczenia zachowania, ćwiczenia lęków, ćwiczenia nieznajomości, natychmiastowa pomoc pacjentowi, pacjent a nauka, personalizacja a pacjent, praca z pacjentem zamartwiającym się, wybory emocjonalne a behawioralne, emocje a wykształcenie, emocje wykorzystane do analizy aktualnego problemu pacjenta, dysprozodia,  abcd wyuczonych i niewyuczonych problemów behawioralnych, rozszczepienie mózgu, emocje a fakty, fakty kontrolowane przez postawy, złość jako negatywna myśl, fakty neutralne, fakty a optymalne zdrowie, fakty a spojrzenie racjonalne, definicja apercepcji, definicja myśli apozycjonalnych, znajdziemy informacje zaczerpnięte z prac m.in. M.A. Galabruda, D. H. Barlow, behawioralna diagnoza różnicowa, problemy behawioralne, informacje zaczerpnięte z prac J.S. Farrington, R. C. Prior, J. A. Wada, D. Galin, R. Ornstein, T.G. Bever, de E. Renzi, C. J. Eccles, A. D. Grant, G. Schwartz, J. S. Dimond, R. Gatchel,  J.S. Beritoff, T. J. Lacey, O.D. Hebb, S. Blumstein, L. Festinger, T. Bower, A. M. Gasparrine, P. Henry-Flor, H. K. Pribram,  M. G. Bogen, G. Ross, M. K. Heilman, J. F. Bogen, J.M. Brandsma, S. P. Hall, N. Geschwind, L. A. Wigan,  A. Ellis, A. Hendricks, M. Ravel, L. C. Carpenter, M. Gazzaniga, H.T. Holmes, E. C. Osgood, J. Fowler, J.R. Chiarello, G. Gianotti, E. M. Humphrey, G. Cohen,  B. R. Zajonc, T.R. Costello, Hipokrates, J.W. Grace, M. S. Cox,  G. J. Holland, R. Rayner,  J. D. Graham, H. J. Jackson, L. Werito,  V. C. Hudgins, D. E. Ross, T.D. Graham, M. Crampton, E. A. Davis, W. G. Hohmann,  G. Quinn, o bólu emocjonalnych -  w tym skali bólu emocjonalnego, o terapii z biblią, ćwiczenia abcd mentalne, fizyczne, umysłowe, zachowania niezdrowego, formowaniu cech osobowości, ciele modzelowatym. Lista rzeczy, o których pisze Maultsby w Racjonalnej Terapii Zachowania jest bardzo długa, dowiemy się również o dysonansie poznawczo-emocjonalnym, czyli o dezorientacji i poczuciu, że coś się nie zgadza, po wypełnieniu i zastosowaniu na sobie modelu abcd emocji lub 5 pytań zdrowego myślenia. Ponadto znajdziemy informacje o depresji, dystresie – czyli stresie negatywnym powodującym lęk i przygnębienie, odbierającym energię i chęci do działania. Zaczerpniemy informacji o reedukacji, czyli wyzbycia się wcześniejszych nawyków i nabycia nawyków nowych. Dowiemy się o racjonalnej edukacji, reakcji, nawyków emocjonalnych, uczenia się emocjonalnego, empatii, o założeniach empirycznej nauki. Co robią fakty w czynności mózgu, czy ignorowanie faktów jest szkoliwe? Czy fakty pozwalają oderwać się od sytuacji i skoncentrować właśnie na faktach ? Znajdziemy kontekst wyuczonych problemów behawioralnych w odniesieniu do fobii, czy jest ona zachowaniem wyuczonym? Maultsby opowie nam również o wartości wstępnych formularzy, czyli RSA – Racjonalna Samo Analiza. Poszukujący znajdą podrozdział poświęcony holografii. Osoby, które szukają informacji o cechach zasadniczych interakcji terapeutycznych mogą sięgnąć po tą pozycję. Dowiemy się, z Racjonalnej Terapii Zachowania Maultsby’ego, o tym, że w lewy mózg odpowiada za język oraz spostrzeżenia i samokontrolę, mowę, myśli propozycjonalne, odpowiedzialny jest za prawą stronę ciała, słowa, przetwarzanie. Maultsby zaprezentuje definicje kłamstwa, oraz zaprezentuje ciekawe zjawisko kłamstwa usprawiedliwionego emocjonalnie. Sięgnąć po Racjonalną Terapię Zachowania Maultsby’ego powinny też osoby ,które odczuwają lęk przed lataniem, lęk przed publicznym przemawianiem, przed sztucznością, o tym jak lęk można przezwyciężyć Racjonalną Wyobraźnią Emocjonalną. Maultsby pisze również o medykalizacji świata, a leki według niego niczego nie załatwią, przyćmią tylko, dobrze funkcjonujący mózg. Poruszony został również temat problemu niesprawiedliwości, który toczy większość ludzi, a który jest bardzo destrukcyjny. Maultsby napisał w Racjonalnej Terapii Zachowania również o niezdrowej kontroli To, On, Ona, Oni – czyli obwiniania innych za swoje stany emocjonalne, które są wywołane naszymi myślami. Autor prezentuje wpływ przeszłości na teraźniejszość, porusza kontekst spostrzegania rzeczywistości, rozróżnia przymus od zdrowego myślenia z możliwością wyboru. Maultsby przedstawia terapię Racjonalno-Emotywną, Zespół Ptaka Głuptaka, Test spostrzeżeń Kamerą, Racjonalną samopomoc, Zespół DBTP – dzięki Bogu to piątek. Racjonalna Terapia Zachowania Maultsby’ego jest dobra do samopomocy ze wsparciem terapeuty nawet u osób mających za sobą próby samobójcze.
            Wszystko to jest do odnalezienia w strukturze książki. Rozdziały są następujące: Racjonalna Terapia Zachowania, Ludzki mózg a samokontrola, Rola języka w spostrzeganiu i samokontroli, Racjonalna poznawczo-behawioralna teoria uczenia się, Behawioralna diagnoza różnicowa w RTZ, Jak rozpocząć RTZ, Nawykowy ból emocjonalny, Pomaganie pacjentom w odkrywaniu, co jest dla nich racjonalne, Ocena postępu terapeutycznego, Zdrowe myślenie jako idealny środek uspokajający, Pisemna Racjonalna Samoanaliza (RSA), Racjonalna Wyobraźnia Emocjonalna (RWE). Rozdziały te są prezentowane w następujących częściach: wprowadzenie, neuropsychofizjologiczne podstawy RTZ, stretegie terapeutyczne w RTZ, techniki terapeutycznej samopomocy w RTZ. Dodatkowo autor zamieścił dodatki: pomoce pamięciowe, racjonalna biblioterapia, praca z przekonaniami, zdrowa semantyka, grupowa racjonalna terapia zachowania. Zachęcam do robienia notatek, a najlepiej kserowania informacji na zielonych tłach – jeśli książka, którą przeczytacie nie jest wasza, a wypożyczona. Książka jest droga ale naprawdę opłaca się kupić – zostaje na całe życie, przydatna praktycznie i teoretycznie. Warto zastosować na sobie metody zaprezentowane przez Maultsby’ego w Racjonalnej Terapii Zachowania.



Elżbieta Rogalska 

Polecam również: 
Metoda 5 pytań zdrowego myślenia

autor: Elżbieta Rogalska: z wykształcenia technik informatyk, pedagog. Pracuje jako copywriter - content marketer. 


Pedagog, technik informatyk. Publikowała na łamach: "Edukacja i Dialog", "Nestor" i licznych portalach edukacyjnych i poetyckich.

Zajmuje się tematyką:  Przywództwem w edukacji, Tanatopedagogiką, Ciszą w życiu i twórczości Janusza Korczaka, Sytuacją Szkoły Wyższej w Polsce, Michelem Foucaultem, Reportażem, Horrorem wampirycznym,  Mateuszem Grzesiakiem, Justyną Nowotniak, e-commerce, content-marketing, SEO.

 

30 sierpnia 2015

Juul – Kryzys Szkoły – recenzja Elżbieta Rogalska


Juul – Kryzys Szkoły – recenzja Elżbieta Rogalska





 Jesper Juul to duński terapeuta rodzinny i pedagog o światowej renomie. Jest propagatorem poważnego traktowania dzieci, z szacunkiem i wzajemną odpowiedzialnością.  Książka „Twoje kompetentne dziecko” jest bestsellerem na światowym rynku książki pedagogicznej. Na łamach książki „Kryzys szkoły. Co możemy zrobić dla uczniów, nauczycieli i rodziców” J. Juul porusza temat relacji – braku przygotowania pedagogicznego, w zakresie relacji. Relacje te powinny być oparte na zaufaniu, bez reguł relacji, ale relacji prawdziwych, tak żeby uczeń czuł się dobrze i nauczyciel czuł się dobrze.
Poszczególne rozdziały mówią o następujących zagadnieniach, są to zarazem rozdziały (podrozdziały) książki: uczniowie pod presją, dzieci chcą się uczyć, prawo do nauki zamiast obowiązku szkolnego, utrata wspólnych wartości, samodzielne myślenie zamiast wykonywania rozkazów, wychowawcze zadania szkoły, za co odpowiadają rodzice, co mogą szkolni psychologowie, czego potrzebują dzieci, szkolny trójkąt, kobiety przetarły drogę dzieciom, jakich uczniów chcą szkoły, szkoła w defensywie, kompetencje w budowaniu relacji, na czym polegają kompetencje w budowaniu relacji, siła definicyjna dorosłych, sztuka dialogu, czy media są niebezpieczne, praca domowa jako zarzewie konfliktów, otwartość i uznanie, jak można rozluźnić szkołę, rozmowa ze szwajcarskim psychologiem Paulem Kimem, rozmowy z rodzicami, nasza porażka z trudną młodzieżą, nadmiar odpowiedzialności, czy istnieją trudne dzieci, czy tylko my chcemy mieć za łatwo, cała władza w ręce specjalistów, konieczność otwarcia się, posłuszeństwo za wszelką cenę, obiekty pedagogiczne, wiara w siebie a poczucie własnej wartości, kiedy współdziałanie i relacje są udane, kto to jest dobry pedagog, jakie mamy cele wychowawcze, posłuszeństwo czy zdrowie psychiczne, autorytet osobisty nauczycieli, relacja podmiot-podmiot, rzemiosło pedagoga i kompetencje w budowaniu relacji, integralność i współdziałanie, w stronę szkoły jutra, rozmowa z Christophem Schuhmannem, założycielem Szkoły Życia w Hamburgu.

Książka Jespera Juula Kryzys Szkoły

jest obowiązkowa dla każdego studenta pedagogiki.
Z formalnego punktu widzenia książka jest „książeczką” – ma tak mały format, czcionka jest do tego duża, w związku z tym te 164 strony można przeczytać góra w trzy godziny. Z jednej strony to dobre rozwiązanie, ponieważ kiedy czyta się wszystko od razu, ma się obraz całości, z drugiej strony rozwiązanie nie jest najlepsze, ponieważ brakuje czasu/miejsca na zastanowienie się nad każdym zagadnieniem oddzielnie. Kompromis to powrót do przeczytanych wcześniej treści. Szczerze powiedziawszy cena w dużej mierze zawiera fakt bycia sławnym, cenionym pedagogiem jej autora. Książka nie daje gotowych rozwiązań, dotyka istotnych zagadnień, pobudza do myślenia nad nimi.
Mój punkt widzenia na temat wartości jakie niesie ze sobą książka jest następujący. Szczególnie istotne wydaje się poruszenie tematu rozróżnienia poczucia własnej wartości od wiary w siebie. Kluczowe zagadnienie to brak na studiach pedagogicznych przedmiotów, które przygotowywałyby do budowania relacji z uczniami, opartymi na wzajemnym zaufaniu i odpowiedzialności, które kształtowałyby odpowiednie kompetencje interpersonalne i umiejętności relacyjne. J. Juul porusza również kwestię braku samokształcenia się nauczycieli, w ich prywatnym zakresie, tyczy się to szczególnie kreatywnego podejścia do dzieci i znajomości najnowszych metod pracy, wychowania. Motywacja to dziedzina, która interesuje mnie w sposób szczególny, dlatego zwróciłam również uwagę na wartość motywowania dzieci przez rodziców, którą J. Juul propaguje w książce „Kryzys szkoły” i zwraca uwagę na jej szczególny brak. Autor sprzeciwia się współczesnemu wychowaniu bez czasu na wychowanie, co niesie ze sobą wartość wyciszenia, spokoju, harmonii, bycia razem tu i teraz. Kształtowanie dialogu, który autor krytykuje, a konkretnie krytykuje jego brak na studiach przygotowujących przyszłych nauczycieli, to kolejne zagadnienie, dla którego warto sięgnąć po tą pozycję. Jak rozmawiać z dziećmi, jak rozmawiać z ich rodzicami i jak rozmawiać z kolegami z pracy, jak zbudować dialog opierający się na mówieniu o sobie, swoich spostrzeżeniach, bez oceniania innych ? J. Juul porusza temat prac domowych, zgadzam się w pełni z tezą zawartą w tym podrozdziale. Doskonale pamiętam czasy prac domowych, rodzice nigdy mnie nie pilnowali, nigdy ich nie sprawdzali – toteż nie miałam powodu by ich nie robić, uznawałam to za swój obowiązek, brałam za nie własną odpowiedzialność – rodzice nie wyręczajcie dzieci z odpowiedzialności za prace domowe. Natomiast ta odpowiedzialność nie może przerodzić się w nadmiar odpowiedzialności, sugerujący brak czasu na odnalezienie siebie, zaspokojenie własnych potrzeb. Kolejną wartością jest podmiotowość, podmiotowość to nic nowego w pedagogice, jednak nadal są szkoły, gdzie dzieci nie są traktowane jako indywidualne jednostki, dlatego i tą wartość warto docenić w prezentowanej pozycji książkowej.   
W

książce Jespera Juula Kryzys Szkoły

szczególne miejsce zajmują wartości oraz budowanie odpowiedzialności własnej u dziecka.
Podsumowując książka porusza zagadnienia istotne dla współczesnej myśli pedagogicznej. Porusza je pobieżnie, daje światło w kierunku,  w którym pedagodzy powinni kierować swoje badania naukowe, daje światło dla nauczycieli akademickich, sugerując im jakie nowe przedmioty powinni wprowadzić w ramach pracy ze studentami, a może w ramach warsztatów ? Daje również sygnał dla samych pedagogów o samokształcenie się w dziedzinie relacji, komunikacji i dialogu.  J. Juul namawia również do współpracy nauczycieli z rodzicami. Warto sięgnąć po tą pozycję ze świadomością, że nie daje gotowych rozwiązań, a jątrzy tematy, które zdają się być oczywiste ale w praktyce są zaniedbane.

Elżbieta Rogalska

Polecam również z kategori Jespera Juula: 
 Twoje kompetentne dziecko - recenzja
 Dziecko posłuszne czy zdrowe psychicznie ?
 Władza - Siła - Szacunek ?


Elżbieta Rogalska Absolwentka pedagogiki Uniwersytetu Szczecińskiego. Członek Pracowni Badań nad Twórczością Joanny Kulmowej. Rektorskie stypendium Uniwersytetu Szczecińskiego uzyskała w latach 2015-2017, Stypendium dla najlepszych doktorantów w latach 2018-2019. Autorka Publikacji naukowych (w "Qualitative Inquiry", "Kultura-Społeczeństwo-Edukacja", "Pedagogika Szkoły Wyższej", "Nauczyciel i Szkoła","Kognitywistyka i Media w Edukacji"), literackich (w "Nestor") oraz ponad 76 publikacji popularno-naukowych. Zainteresowania badawcze oscylują wokół pedagogii Joanny Kulmowej, Janusza Korczaka, „Tanatopedagogiki", Józefa Tischnera, Michel Foucaulta, Jana Pawła II, badań biograficznych oraz problematyki wyższej edukacji.

26 sierpnia 2015

Poezja - Tupot majowy - Youtube - szeptem czytane Elżbieta Rogalska

Po awarii zasilacza powróciłam do vlogowania. W ramach szeptem czytane wiersz z maja tego roku pt. Tupot majowy. Przechadzałam się po jasnych błoniach w Szczecinie, a moim oczom ukazał się dziwny twór – jaki? Dowiecie się oglądając wpis vlogowy.  Wiersz ten wraz z kilkoma innymi dałam na zaliczenie przedmiotu:  Komunikacja i kultura języka, na studiach, na 3 roku Edukacji Elementarnej i Integracyjnej.



Czasami opłaca się mieć spodnie w błocie, przemoczone ciuchy, gdy pośpiesznie się idzie na uczelnie. Rozglądajcie się dookoła siebie, kiedy idziecie do pracy, na uczelnie, do koleżanki, do kolegi, dziewczyny, chłopaka – gdziekolwiek. Może zobaczycie równie ciekawe zjawiska co tupot majowy.

Maj wszystko rozkwita, budzi się, zaczynają kwitnąć pierwsze kwiaty – przebiśniegi. Słońce dociera do naszych głów, grzeje przyjemnie zmarznięte ręce. Gna nas podmuch wiatru. Zaczynamy dostawać pozytywnych wzmocnień od natury, przyrody. Nabieramy chęci do życia, czujemy, że życie ma jednak sens, że warto czasem wybrać się na spacer.  Kilka kółek na jasnych błoniach to idealne rozwiązanie do treningu przedwakacyjnego, zgubić kilka kilogramów, spojrzeć na zabieganych ludzi, usłyszeć hejnał? Z ratusza urzędu miasta Szczecin. Posłuchać urywki przechodzących obok ludzi – może kiedyś napiszę wiersz z takich urywków? Myślicie, że to dobry pomysł?  Zastanawiam się, żeby przypadkiem nie trafić do psychiatryka za pisanie dziwnych wierszy :D Wiecie już co studiuję, wiecie na którym uniwersytecie, w jakim mieście i na którym roku – powoli odkrywam nowe karty. Wiecie również, że piszę wiersze, lubię poezję, a moim głównym zamiłowaniem, poza poezją, jest pedagogika.  

Napiszcie coś o was, chętnie się dowiem jakie macie zainteresowania, co robicie w życiu. Zachęcam.

Jak myślicie co to mogło być ten twór? Kroczy, jedzie, rower, nie rower?  Czekam na wasze propozycje, uwagi, prośby. Postaram się je spełnić, oczywiście podchodząc zdroworozsądkowo.Myślę już jaką grafikę dać do filmików, żeby lepiej się oglądało, nie tylko słuchało.

Elżbieta Rogalska

Polecam z tego zakresu również wpisy: 

Wiersz Krzyk
Wpis poświęcony Wolontariatowi Tanatopedagogice 

autor: Elżbieta Rogalska: z wykształcenia technik informatyk, pedagog. Pracuje jako copywriter - content marketer. 


Pedagog, technik informatyk. Publikowała na łamach: "Edukacja i Dialog", "Nestor" i licznych portalach edukacyjnych i poetyckich.
Zajmuje się tematyką:  Przywództwem w edukacji, Tanatopedagogiką, Ciszą w życiu i twórczości Janusza Korczaka, Sytuacją Szkoły Wyższej w Polsce, Michelem Foucaultem, Reportażem, Horrorem wampirycznym,  Mateuszem Grzesiakiem, Justyną Nowotniak, e-commerce, content-marketing, SEO.