30 kwietnia 2015

Skróty, fakty czy zagadki ?



Mamy tendencję do pisania skrótów, zwłaszcza w smsach.  Ciekawe zjawisko kulturowe, zwłaszcza, że jeden skrót można odczytać na wiele sposobów.

Skróty, fakty czy zagadki ?
Czym jest KC?
Wyznaniem miłości? Koszem cytryn? A może Kulturą Czech ?

Skrót Kc
Jako prawda
Kultura Czechosłowacji
z fikcją

Tworzymy więc zagadki, które znaczą wszystko 
do wyboru. 


autor: Elżbieta Rogalska: z wykształcenia technik informatyk, pedagog. Pracuje jako copywriter - content marketer. 

Pedagog, technik informatyk. Publikowała na łamach: "Edukacja i Dialog", "Nestor" i licznych portalach edukacyjnych i poetyckich.
Zajmuje się tematyką:  Przywództwem w edukacji, Tanatopedagogiką, Ciszą w życiu i twórczości Janusza Korczaka, Sytuacją Szkoły Wyższej w Polsce, Michelem Foucaultem, Reportażem, Horrorem wampirycznym,  Mateuszem Grzesiakiem, Justyną Nowotniak, e-commerce, content-marketing, SEO.

26 kwietnia 2015

Etapy Analizy Danych Jakościowych


Dane jakościowe, jakościowe dane
Czy zrozumieć was będzie mi dane?

Opisów całe stosy czekają na półce
pierwszy etap - zaczynam redukcje
kodowanie czeka następnie
analiza blisko - na ręki wyciągnięcie

Pragnę stworzyć tekst nowy
pomóżcie cudowne kody
kontekstów cała masa od reprezentacji
jaki jest obraz rzeczywistości?
dane w analitycznej indukcyjności
poddajcie się weryfikacji

Model kołowy pisze Rubacha
nie ma ciągłości kod wszędzie lata
podlega weryfikacji w danym kontekście
i chce być teoria ugruntowaną wreszcie


autor: Elżbieta Rogalska: z wykształcenia technik informatyk, pedagog. Pracuje jako copywriter - content marketer. 

Pedagog, technik informatyk. Publikowała na łamach: "Edukacja i Dialog", "Nestor" i licznych portalach edukacyjnych i poetyckich.
Zajmuje się tematyką:  Przywództwem w edukacji, Tanatopedagogiką, Ciszą w życiu i twórczości Janusza Korczaka, Sytuacją Szkoły Wyższej w Polsce, Michelem Foucaultem, Reportażem, Horrorem wampirycznym,  Mateuszem Grzesiakiem, Justyną Nowotniak, e-commerce, content-marketing, SEO.

25 kwietnia 2015

Kodowanie rzeczowe i teoretyczne



Nadam etykietkę
albo nie, nazwę
kimś znaczącym
przydzielę do analitycznie
zidentyfikowanych
kategorii
kodów rzeczowych

Podziel się dłońmi
wielostronnie ściskanych
tak wiele kategorii
jest do mnie przypisanych
w analizie tekstu
z otwartymi celami
dokonaj selekcji
wybierz ten dopasowany

połączymy nasze kategorie
w kodzie teorii
wszystko się wyjaśni
czemu ja jestem tutaj
a Ty w świecie baśni
nasze kody
utworzą noty
utwierdzeni w sobie
ugruntowani będziemy


autor: Elżbieta Rogalska: z wykształcenia technik informatyk, pedagog. Pracuje jako copywriter - content marketer. 

Pedagog, technik informatyk. Publikowała na łamach: "Edukacja i Dialog", "Nestor" i licznych portalach edukacyjnych i poetyckich.
Zajmuje się tematyką:  Przywództwem w edukacji, Tanatopedagogiką, Ciszą w życiu i twórczości Janusza Korczaka, Sytuacją Szkoły Wyższej w Polsce, Michelem Foucaultem, Reportażem, Horrorem wampirycznym,  Mateuszem Grzesiakiem, Justyną Nowotniak, e-commerce, content-marketing, SEO.

18 kwietnia 2015

Binnebesel - Tanatopedagogika w doświadczeniu wielowymiarowości człowieka i śmierci - recenzja Elżbieta Rogalska



Józef Binnebesel jest dr habilitowanym na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Prace tego autora od dyplomu magisterskiego po habilitacyjny obejmowały zagadnienia związane z

tanatopedagogiką

. W swoich pracach dyplomowych badał głównie dzieci i młodzież.  Józef Binnebesel to również trener psychoonkologii.
                Książkę, którą miałam okazję czytać, pisząc pracę licencjacką nosi tytuł

Tanatopedagogika w doświadczeniu wielowymiarowości człowieka i śmierci.

Autor poszukując definicji tanatopedagogiki  przeprowadza nas przez filozoficzną podróż poprzez cierpienie, śmierć i liczne wspomnienia. Publikacja opiewa w ontologiczny wymiar pojmowania człowieka i jego istoty. Czytając tą publikacje  należy dozować sobie ilość przeczytanych kartek, bo każda z nich zawiera cenne informacje, które pobudzają do namysłu. Autor przedstawia zagadnienia tanatopedagogiczne z punktu widzenia wielu filozofów. Nie braknie również jego własnego zdania. Na podkreślenie zasługuje wprowadzenie do każdego rozdziału wypowiedzi osób dotkniętych cierpieniem: nauczycieli, rodziców, dzieci, młodzieży. Każdy rozdział zaczyna się od takiej wypowiedzi, przydając mu charakter praktyczności, uświadamiając, że informacje zawarte w tym rozdziale nie są suchymi faktami, ale rzeczywiście dziejącą się okolicznością wielu cierpiących ludzi. Tytuł publikacji trafnie określa jej zawartość, jest to zbiór cennych materiałów, mówiących o tym, że człowiek ma wiele wymiarów, a śmierć ma oblicza równie liczne co cierpienie. Całość monografii utrzymana jest w filozoficznym klimacie, przydając jej powagi i szacunku wobec czytanego tekstu. Kiedy uświadomimy sobie, że śmierć jest nieunikniona, książka nabiera nowego smaku, staje się drogowskazem, wrogiem i przyjacielem jednocześnie.
                Publikacja mogłaby być podręcznikiem do tanatopedagogiki, porusza podstawowe zagadnienia, a zarazem uświadamia, że śmierć dotyka każdego człowieka  i jest jego elementem, częścią bez, której byt człowieka nie miałby sensu. Mi osobiście zabrakło podejścia do tematu w bardziej pedagogicznym ujęciu. Miałam poczucie, że Tanatos zostało spełnione, a pedagogika została pominięta. Mimo to zachęcam do czytania, ponieważ jestem pewna, że publikacja ta otworzy nowe horyzonty myślowe, każdego kto ją przeczyta, budując przy tym nowe neurony i otwierając nowe szufladki umysłu.
            Książka zawiera 298 stron, ma liczne tabele ułatwiające robienie notatek, czy naukę. Porusza następujące
zagadnienia:
człowiek i jego wielowymiarowe rozumienie; wymiar człowieka systemowo-układowy; idea ewolucji człowieka – Darwin; człowiek jako ciało; człowiek według filozofii; mikrokosmos; miara wszystkich rzeczy; „dwunóg nieopierzony”; ens amans – istota kochająca; ens socjale – istota społeczna; ens ludens – istota bawiąca się; ens symbolicum – istota symboliczna; ens religiosum – istota religijna; homo faber – człowiek twórca narzędzi; homo oeconomicus – istota ekonomiczna; homo esteticus – człowiek miłośnik piękna; homo viator – człowiek w drodze, istota, która nie jest, ale się staje; homo historicus – człowiek owocem dziejów; „istota poszukująca siebie”; „istota przeżywająca siebie”; „istota dramatyczna, tragiczna”; „istota odpowiedzialna, transcendująca siebie”; „istota pełna sprzeczności”; istota „inna” i „taka sama”; najwyższa wartość; człowiek – istota nieznana; człowiek – tajemnica; dwubiegunowość koncepcji człowieka w kontekście wychowania; czym jest religia: Judaizm, Chrześcijaństwo, Kościoła Rzymskokatolickiego, Protestantyzm, Prawosławie, Islam: Sałat, Szahada, Sałm, Hadżdż; Wzajemne zależności koncepcji filozoficznej od postawy duchowej człowieka; dychotomiczne typologizacje religijności; relacje wiedzy i wiary; pytanie o to kim jestem; wskazania odnośnie do preferowanych celów wychowania; śmierć; puste ciało; wieloaspektowość śmierci medycznej; ewolucja definicji śmierci; śmierć w ujęciu filozofii; dwubiegunowość koncepcji śmierci w kontekście wychowania; reakcje na oczekiwaną śmierć w kontekście rozwojowym; lęk przed śmiercią dzieci w stanie terminalnym; stadia procesu żałoby; wielowymiarowość doświadczenia żałoby; klasyfikacje chorób psychosomatycznych; czynniki diagnozy zaburzeń somatoformicznych; patologia żałoby- reakcje; cierpienie jako brak dobra; cierpienie jako konsekwencja niewłaściwej wolnej decyzji człowieka; cierpienie jako dopust boży; cierpienie jako próba i sprawdzian; cierpienie jako kara; cierpienie jako uboczne skutki ewolucji; cierpienie i pytania o jego sens i wartość; Tanatopedagogika; Pytania o psychologa i pedagoga; rozważania nad- jak pomóc gdy umiera dziecko; terapia tanatopedagogiczna; warto zająć się umierającymi.
            Wszystko to w ramach następujących
rozdziałów:
Człowiek. W ramach tego rozdziału przeczytamy o człowieczeństwie, czy ja to ciało, punkt widzenia filozofów na temat człowieka, o religii, próbie odpowiedzi na pytanie kim jestem? Śmierć. Jak przeżyć śmierć syna i nie zwariować, dziwne uczucie spojrzenia na puste ciało, filozofia na temat śmierci, czy można przygotować się do śmierci? Tanatopedagogika. Czemu ludzie pogrążeni w żałobie zostają sami, mimo psychologów i pedagogów szkolnych, co byś zrobił gdyby zmarł ci uczeń? Czy warto zajmować się dziećmi nieuleczalnie chorymi? 

Elżbieta Rogalska

Polecam recenzje: 

autor: Elżbieta Rogalska: z wykształcenia technik informatyk, pedagog. Pracuje jako copywriter - content marketer. 

Pedagog, technik informatyk. Publikowała na łamach: "Edukacja i Dialog", "Nestor" i licznych portalach edukacyjnych i poetyckich.
Zajmuje się tematyką:  Przywództwem w edukacji, Tanatopedagogiką, Ciszą w życiu i twórczości Janusza Korczaka, Sytuacją Szkoły Wyższej w Polsce, Michelem Foucaultem, Reportażem, Horrorem wampirycznym,  Mateuszem Grzesiakiem, Justyną Nowotniak, e-commerce, content-marketing, SEO.

Zawiła - Religia i śmierć. Trajektoria umierania i jej religijne elementy na przykładzie środowisk hospicyjnych w Polsce - recenzja


Całe spektrum rozważań nad tematem śmierci i umierania, w kontekście trzech perspektyw : umierającego, bliskiego i personelu, na podstawie badań w hospicjum. Liczne daty, przytoczenia uznanych twórców danych koncepcji.  Analiza hospicjum pod kątem medykalizacji  według koncepcji Michela Foucaulta, oraz rozważania nad religijnym akcentem śmierci. Rozpatrzenie śmierci również pod kątem antropologicznym i masa innych ciekawych ujęć – zawiera w sobie prezentowana pozycja.

 Rozdział I
Śmierć i umieranie w literaturze przedmiotu
    Medyczna definicja śmierci i jej ewolucja
    Śmierć somatyczna - śmierć komórkowa
    Śmierć a umieranie
    Śmierć w perspektywie antropotanatologii
    Rozumienie śmierci w naukach społecznych
        Śmierć i umieranie w psychologii
        Socjologiczne ujęcie kwestii śmierci i umierania

Rozdział II
Śmierć i umieranie w przestrzeni społecznej
    Spór o obecność śmierci
        Śmierć oswojona - śmierć odwrócona
        Śmierć współczesna
        Śmierć bezpośrednia - śmierć zapośredniczona
    Śmierć  i umieranie w mediach
        Śmierć w telewizji
        Śmierć realna - śmierć medialna
    Instytucjonalizacja śmierci i umierania
        Szpital jako miejsce umierania
        Umieranie w hospicjum

Rozdział III
Współczesne procesy przeian religijnych a śmierć i umieranie
    Sekularyzacja śmierci i umierania
        Źródła i rozumienie sekularyzacji
        Sekularyzacja - desekularyzacja rytuałów śmierci i umierania
        Medykalizacja - demedykalizacja śmierci i umierania
    Procesu prywatyzacji, deprywatyzacji religii - wierzenia i rytuały eschatologiczne, moralność

Rozdział IV
Przedmiot, konstrukcja i metoda badań
    Problem, pytania badawcze i badana grupa
    Konstrukcja narzędzia badawczego
    Użycie materiałów wizualnych w wywiadzie
    Metoda badań oraz analizy materiału empirycznego

Rozdział V
KOncepcje dobrej śmierci i umierania w środowisku hospicyjnym
    Śmierć i umieranie
        Śmierć jako zagadka
        Śmierć jako przejście
        Śmierć jako wola boska
        Egzystencja pośmiertna
        Śmierć jako strata
    Rodzina i bliscy
        Wsparcie psychiczne
        Kontakt fizyczny
        Towarzyszenie
        Pomoc finansowa
    Medycyna
        Presonel
        Pacjent
    Religia
        Modlitwa
        Pogrzeb
        Inne rytuały
        Bóg
        Wiara
        Wierny
        Kosciół
        Ksiądz
        Akcesoria religijne
        Biblia jako szczególne akcesorium
    Ideał dobrej śmierci i umierania
  

Rozdział VI
Trajektoria umierania - dynamiczne ujęcie umierania
    Trajektoria - rozumienie i zastosowanie pojęcia w badaniach socjologicznych
    Trajektoria umierania 0 zastosowanie terminu w analizie materiału empirycznego
        Trajektoria umierania - cechy
        Trajektoria umierania - przebieg

Rozdział VII
Proces radzenia sobie z umieraniem
    Koncepcja radzenia sobie - definicje i badania
    Proces radzenia sobie z umieraniem
        Medycyna w procesie radzenia sobie z umieraniem
        Religia w procesie radzenia sobie z umieraniem
        Rodzina w procesie radzenia sobie z umieraniem
        Przebieg procesu radzenia sobie z umieraniem

Rozdział VIII
Śmierć i umieranie w trzech perspektywach: umierającego, rodziny i personelu hospicjum
    Perspektywy śmierci i umierania
        Śmierć w perspektywie osoby pierwszej - tajemnica śmierci własnej
        Rola umierającego
            Samotność umierania      
        Śmierć i umieranie w perspektywie osoby drugiej - strata
        Śmierć i umieranie w perspektywie personelu - medykalizacja
        Stygmatyzacja umierających
    Obszary przenikania się perspektyw śmierci i umierania
        Przenikanie się ról pacjenta, opiekuna i personelu
        Wzajemna troska

autor: Elżbieta Rogalska: z wykształcenia technik informatyk, pedagog. Pracuje jako copywriter - content marketer. 

Pedagog, technik informatyk. Publikowała na łamach: "Edukacja i Dialog", "Nestor" i licznych portalach edukacyjnych i poetyckich.
Zajmuje się tematyką:  Przywództwem w edukacji, Tanatopedagogiką, Ciszą w życiu i twórczości Janusza Korczaka, Sytuacją Szkoły Wyższej w Polsce, Michelem Foucaultem, Reportażem, Horrorem wampirycznym,  Mateuszem Grzesiakiem, Justyną Nowotniak, e-commerce, content-marketing, SEO.

McGinnis - Sztuka Motywacji - recenzja

Zasady Motywacji McGinnis
Dzisiaj zmiana tematyki wpisu. Mianowicie wpis będzie dotyczył bardziej psychologii, choć akurat ten temat, moim zdaniem, ma wielkie znaczenie w nauczaniu młodych ludzi, a więc w pedagogice.  Jak to jest, że niektórzy ludzie zdobywają marzenia, ich wysiłki nie idą na marne- lecz są doceniane? Jak to jest, że uczeń tzw. Dwójkowy nagle staje się uczniem tzw. Piątkowym? Sekret tkwi nie w szkole, nie w nagrodach i karach, ale w odpowiednim podejściu nauczyciela i w konsekwencji ucznia. Mowa tu o motywacji. Najważniejszym zadaniem nauczyciela jest uczyć ludzi, jak ponosić porażkę w sposób inteligentny. Słowa Charles’a Kettering’a poniekąd odzwierciedlają esencje zasad, które poniżej przedstawię. Nie liczy się tylko umiejętność nagradzania, chwalenia – co jest wskazane, ale również ważna jest umiejętność ukazania błędów człowieka w sposób inteligentny – wspólny życzliwy śmiech wraz z ukazaniem przyczyny błędu, która powinna być konstruktywna – to jest to czego oczekuje się od ludzi inspirujących.  Alan Loy MacGinnis wyróżnił dwanaście zasad wydobywania z ludzi tego co w nich najlepsze, o to one:
  1. 1.       Od ludzi, którymi kierujesz, oczekuj tego, co najlepsze.
  2. 2.       Zauważaj potrzeby drugiego człowieka.
  3. 3.       Wysoko ustawiaj poprzeczkę doskonałości.
  4. 4.       Stwórz środowisko, w którym niepowodzenie nie oznacza przegranej.
  5. 5.       Jeśli ktoś zdąża tam, gdzie ty- dołącz do niego.
  6. 6.       Wykorzystuj wzorce, by zachęcać do sukcesu.
  7. 7.       Okazuj uznanie i chwal osiągnięcia.
  8. 8.       Stosuj mieszankę wzmacniania pozytywnego i negatywnego.
  9. 9.       Potrzebę współzawodnictwa wykorzystuj w sposób umiarkowany.
  10. 10.   Nagradzaj współpracę.
  11. 11.   Pozwalaj, by w grupie zdarzały się burze.
  12. 12.   Staraj się własną motywację utrzymywać na wysokim poziomie.
Zasady te mogą być w pedagogice wykorzystywane w szczególności w tematyce niepowodzeń szkolnych – Jak sprawić żeby niepowodzenia szkolne były porażką motywującą do działania? Zaprezentowany przeze mnie spis zasad MacGinnis’a nie wiele mówi, utwierdza tylko w przekonaniu słuszności poruszenia tego tematu. Po więcej zachęcam do sięgania do książki Sztuka Motywacji. Miałam przyjemność czytać tą książkę, w związku z tym podkreślę, że nie jest to zbiór złotych środków, jest to zbiór ciekawych opowieści o ludziach, którzy byli inspiracją lub którym udało się wygrać dzięki takim ludziom. Autor przedstawia własne koncepcje w sposób opisowy, mało konkretny, żeby wydobyć to co ważne, trzeba umiejętnie wczytać się w linijki – choć język pisany w tej książce jest dostosowany do każdego człowieka.  Można w niej odnaleźć zalążki NLP, takie jak znikomy element dysocjacji, choć autor zdaję się tego nie zauważa, może nie miał tego na celu.
Motywacja jest ważnym elementem życia człowieka. Tyczy się to nie tylko szkoły czy firmy. Motywacja jest równie ważna w kontaktach personalnych, a nawet w małżeństwie.

autor: Elżbieta Rogalska: z wykształcenia technik informatyk, pedagog. Pracuje jako copywriter - content marketer. 

Pedagog, technik informatyk. Publikowała na łamach: "Edukacja i Dialog", "Nestor" i licznych portalach edukacyjnych i poetyckich.
Zajmuje się tematyką:  Przywództwem w edukacji, Tanatopedagogiką, Ciszą w życiu i twórczości Janusza Korczaka, Sytuacją Szkoły Wyższej w Polsce, Michelem Foucaultem, Reportażem, Horrorem wampirycznym,  Mateuszem Grzesiakiem, Justyną Nowotniak, e-commerce, content-marketing, SEO.

Murphy - Potęga podświadomości - recenzja

Krótko, zwięźle i na temat: Książka ukazuje jak w praktyczny sposób korzystać z podświadomości. Wniosek wyciągnięty z książki: Jeśli w coś wierzysz mocno i pragniesz to podświadomie do tego dążysz, a więc otrzymasz. Autor prezentuje, może wydawać się śmieszne, rozwiązanie, ale praktykując je możesz odczuć, że działa. Dodatkowo przekonanie, w niej zawarte, nie kłóci się z żadną religią.


autor: Elżbieta Rogalska: z wykształcenia technik informatyk, pedagog. Pracuje jako copywriter - content marketer. 

Pedagog, technik informatyk. Publikowała na łamach: "Edukacja i Dialog", "Nestor" i licznych portalach edukacyjnych i poetyckich.
Zajmuje się tematyką:  Przywództwem w edukacji, Tanatopedagogiką, Ciszą w życiu i twórczości Janusza Korczaka, Sytuacją Szkoły Wyższej w Polsce, Michelem Foucaultem, Reportażem, Horrorem wampirycznym,  Mateuszem Grzesiakiem, Justyną Nowotniak, e-commerce, content-marketing, SEO.

Samobójstwa w kontekście edukacji

Spustoszenie emocjonalne aż bije po oczach w statystykach policyjnych.  Inteligencja emocjonalna nie jest kształtowana należycie w ramach edukacji społecznej, bo przecież w owej trzeba dzieci nauczyć wielu innych rzeczy, jak chociażby umiejętność ładnego wysławiania się, co nieszczególnie odzwierciedla środowisko gimnazjalne.  Smutne jest również to, że zwiększa się liczba młodzieży w statystykach przedwczesnych zgonów  - wymierzonych samoistnie.
Przyjrzyjmy się omawianym statystykom: http://statystyka.policja.pl/st/wybrane-statystyki/samobojstwa  - pierwsza tabela ukazuje nam ogromny wzrost samobójstw w Polsce na przestrzeni lat, o niecałe 2000 osób więcej pożegnaliśmy z tego świata niż rok temu, od 1991 roku jest to najwyższy wynik samobójstw w Polsce. Statystyki mówią, że z 6097 samobójstw aż 5.193 popełnili mężczyźni, a 903 kobiety. Wniosek kobiety lepiej radzą sobie emocjonalnie, są silniejsze psychicznie – może to wynik kultury, w której matki częściej rozmawiają z córkami, przekazując im inteligencje emocjonalną, a ojcowie nie wiedzą jak rozmawiać z synami, bądź nie mają czasu – wszak w Polsce zarobki są marne. Straszne jest to, że za sprawą takiej a  nie innej polityki żegnamy z tego świata sfrustrowanych ludzi.
http://statystyka.policja.pl/st/wybrane-statystyki/samobojstwa/100065,Samobojstwa-2013.html – widzimy dalej, że najczęstszą przyczyną są nieporozumienia rodzinne 999 przypadków, dalej choroba psychiczna 797 i choroba przewlekła 570. Jest to swoisty alarm dla pedagogiki społecznej i pedagogiki w ogóle – może czas na zainteresowanie się tematyką samobójstw, kształcenie przyszłych pedagogów w rozpoznawaniu oznak presuicydalnych i wzmożenie kształtowania poczucia własnej wartości oraz inteligencji emocjonalnej?
Dalej widzimy , że już od 10 roku życia (41 osób) społeczeństwo ma problem z emocjami, czyli około 4 klasy, kiedy wychodzą spod skrzydeł wychowawców klas 1-3 i przedszkoli nie są wystarczająco uodpornione na radzenie sobie z emocjami, ciekawe jak ta statystyka będzie wyglądać za rok, zważywszy na fakt przymusu szkolnego dzieci 5 i 6 letnich. Dalej 15-18 a więc nasza młodzież 418 samobójstw. Łącznie niecałe 500 dzieci popełniło samobójstwo – zatrważająca liczba, która mówi wiele o potrzebie zainteresowania się tematyką samobójstw przez pedagogów. Dalej 654 młodych dorosłych w wieku 20-24 lat popełniło samobójstwo. Łącznie ponad 1100 przyszłości (bo przyszłość leży w rękach młodego pokolenia) odebrało sobie życie.
Statystyki same mówią za siebie istnieje potrzeba przeciwdziałania samobójstwom już w szkołach podstawowych. Wszak życie ludzkie jest najważniejsze, pedagogika ogólna w swoim zarysie powinna zajmować się ujmowaniem życia ludzkiego jako wartości samej w sobie, wychowania do zachowania tego życia wysoko jakościowego. Konflikty rodzinne jako główna przyczyna samobójstw również sugeruje potrzebę zajmowania się emocjami  przez pedagogikę społeczną. Czemu o tym wspominam? Ponieważ na studiach pedagogicznych każdy kierunek przechodzi przez pedagogikę społeczną (na Uniwersytecie Szczecińskim) więc warto pomyśleć nad warsztatami inteligencji emocjonalnej, przecież im wyższa inteligencja emocjonalna wychowawcy, z którego wzór czerpią uczniowie, tym wyższa inteligencja emocjonalna jego podopiecznych. Inwestycja potrzebna i godna zainwestowania. A może warto wprowadzić w ramach przedmiotów tanatopedagogikę – edukacje tanatologiczną, która uczyła by radzenia sobie ze stratą, a więc również inteligencji emocjonalnej, budowała by refleksję nad samoświadomością rozumienia pojęć związanych z cierpieniem i życiem.

autor: Elżbieta Rogalska: z wykształcenia technik informatyk, pedagog. Pracuje jako copywriter - content marketer. 

Pedagog, technik informatyk. Publikowała na łamach: "Edukacja i Dialog", "Nestor" i licznych portalach edukacyjnych i poetyckich.
Zajmuje się tematyką:  Przywództwem w edukacji, Tanatopedagogiką, Ciszą w życiu i twórczości Janusza Korczaka, Sytuacją Szkoły Wyższej w Polsce, Michelem Foucaultem, Reportażem, Horrorem wampirycznym,  Mateuszem Grzesiakiem, Justyną Nowotniak, e-commerce, content-marketing, SEO.