Predyspozycje - jak się rozwijać ? Elżbieta Rogalska

Człowiek jako istota społeczna, żyjąca w danej kulturze, mająca określone wzory do naśladowania i odpowiednie role do spełnienia, musi być do tego odpowiednio przygotowana. Przygotowanie to zazwyczaj opiera się na wychowaniu. Wychowanie zdobywa przez edukację w instytucjach publicznych do tego przeznaczonych, tj. przedszkolach, punktach wychowania przedszkolnego, szkołach, domach kultury, muzeach, filharmonii, kinie. Zdobywa je również przez doświadczenie w życiu codziennym: na stadionie, w domu, na podwórku, w tramwaju, w autobusie, w szpitalu, w przychodni, w sklepie, na ulicy, na pasach, na rowerze, na motorze, w aucie, przed komputerem, przed telewizorem itd. Człowiek jako istota myśląca, zdobywa doświadczenie, umiejętności, predyspozycje, wiedze, samokształcenie, samoświadomość, świadomość etc. Wszędzie gdzie jest i wszędzie, gdzie coś robi. Od myślenia nie da się uciec. Człowiek zdobywa predyspozycje, wykształcenie, uczy się manier i odpowiedniego zachowania. W świecie współczesnym dominują kompetencje twarde, jednak bez kompetencji miękkich, nie miałyby one sensu. Homo ludens, homo faber, homo laborans, ale zawsze homo sapiens.

Człowiek w miarę upływu lat kształtuje swoją osobowość, ma swoje marzenia, do których realizacji dąży. Rodzice jako główna władza nad młodym człowiekiem, mogą go ukierunkować, pokazując różne drogi życia, drogi wyboru. Rodzice są również świadomi tego, że ich dziecko jest autonomiczną jednostką, która decyduje za siebie, ponosząc konsekwencje własnych wyborów. Niektórzy są świadomi, że wybory jakie dokonuje dziecko to jego największe, najtrwalsze doświadczenie jakie może zdobyć w życiu, na drodze dorastania i stawania się osobą dorosłą. Jeśli mają tą świadomość to zazwyczaj usuwają się na bok, tak by nie przeszkadzać, a równocześnie wspierać.

Człowiek mających mądrych rodziców wzrasta, doskonali swoje umiejętności, zdobywa wykształcenie i doświadczenie. Dokonuje samokształcenia, samoświadomości, dąży do harmonii i wewnętrznej spójności. Jednak żeby móc w pełni wykorzystać własny potencjał potrzebuje odpowiedniego środowiska. Nakładu zaangażowania ze strony rodziców i poświęceń z ich strony. Do takich wyrzeczeń rodzice muszą się przyzwyczaić np. oddania synowi pokoju, oddania córce książek, sprzedaży instrumentu własnego by kupić córce wymarzony instrument, ciszę zamiast słuchania radia, zakupu odpowiednich urządzeń komputer, keyboard, sztaluga etc. Czy wyjazdy na przesłuchania, konkursy. Człowiekowi potrzebne jest również, a może przede wszystkim wsparcie, które mówi kocham cię, chce żebyś spełnił swoje marzenia, zdobył cel swojego życia. Dlatego robię wszystko żeby ci to umożliwić.  

Wyobraź sobie sytuacje: Rodzice Michała nakazali mu żeby się uczył, bo nie dostanie kieszonkowych, jeśli nie przyniesie średniej minimum 4,5. Michał więc zmuszony zaczął czytać podręczniki. Rodzice w tym czasie słuchali radia na cały regulator. Domyślasz się jaki był rezultat nauki Michała?

Jeżeli chcemy żeby dziecko/ czy jakakolwiek inna osoba rozwinęła swoje predyspozycje, trzeba sprawić żeby środowisko go otaczające, było ku temu przyjazne.  Stworzenie tego środowiska nie jest takie proste: to nie tylko cisza, ale również: nawodnienie organizmu, dotlenienie organizmu, wygoda siedzenia, porządek, im mniejsza dawka dystraktorów uwagi (rzeczy rozpraszających) tym lepiej, temperatura, zapach, dostęp do ilości materiałów, środków dydaktycznych, pomocy, odpowiedniej ilości niezapisanych kartek, potrzebnych książek, internetu, czasopism, gazet, magazynów, zabawek, urządzeń, kabli, narzędzi etc. W zależności czym się człowiek interesuje, czego potrzebuje w ramach tych zainteresowań.

Staraj się stworzyć odpowiednie warunki, a nie będziesz musiał wymagać, bo nauka będzie się odbywać samoczynnie. Daj dziecku zabawkę nie pokazuj jak się nią bawić, jak połączyć elementy – a jakimś cudem dziecko w końcu samo dojdzie do tego jak zabawka działa – stwórz sytuacje doświadczenia.

autor: Elżbieta Rogalska: z wykształcenia technik informatyk, pedagog. Pracuje jako copywriter - content marketer. 

Pedagog, technik informatyk. Publikowała na łamach: "Edukacja i Dialog", "Nestor" i licznych portalach edukacyjnych i poetyckich.

Zajmuje się tematyką:  Przywództwem w edukacji, Tanatopedagogiką, Ciszą w życiu i twórczości Janusza Korczaka, Sytuacją Szkoły Wyższej w Polsce, Michelem Foucaultem, Reportażem, Horrorem wampirycznym,  Mateuszem Grzesiakiem, Justyną Nowotniak, e-commerce, content-marketing, SEO.

Fanpage bloga Elżbieta Rogalska