skały rozbija o brzegi skromny dar spojrzenia
miąższu posmakować chce z warg
gdzie słowocienie wiodą odbite od sklepienia
Wkradł się w neurony, żyły i tętnice, rytm
unosi się, opada i targa liny
wiodący z dłoni pięknych skrzypiec
delikatnych uderzeń dziewczyny
Tysiąc miejsc takich, tylko jedno drga
cień i tylko cień , spojrzeniem szuka drogi
To dziewczyna z księżycem gra
by wędrowiec nie doznał trwogi
Dźwięk skrzypiec dodaje skrzydeł i targa serce znużone
mknie jak na falach statek przez pajęczyny trzymany w obłokach
buja się w tą i z powrotem, targany wichrem nutek co rzucone
tworzą drabinę do okien w balkonach
Cicho się otwierają drzwi
Cicho się odsuwa zasłona
I widzi wędrowiec
I widzi ona
autor: Elżbieta Rogalska: z wykształcenia technik informatyk, pedagog. Pracuje jako copywriter - content marketer.
Pedagog,
technik informatyk. Publikowała na łamach: "Edukacja i
Dialog", "Nestor" i licznych portalach edukacyjnych i
poetyckich.
Zajmuje się tematyką: Przywództwem w edukacji, Tanatopedagogiką,
Ciszą w życiu i twórczości Janusza Korczaka, Sytuacją
Szkoły Wyższej w Polsce, Michelem Foucaultem, Reportażem,
Horrorem wampirycznym, Mateuszem Grzesiakiem, Justyną
Nowotniak, e-commerce, content-marketing, SEO.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
W związku z ustawą RODO o ochronie danych osobowych, informuję, że na tej stronie używane są pliki cookie Google oraz inne technologie do ulepszania i dostosowywania treści, analizy ruchu, dostarczania reklam oraz ochrony przed spamem, złośliwym oprogramowaniem i nieuprawnionym dostępem. Zostawiając komentarz wyrażasz zgodę na przetwarzanie danych i informacji zawartych w plikach cookies.
Wszystkie prezentowane treści na blogu są mojego autorstwa, chyba, że zaznaczono inaczej. Podlegają one ochronie prawnej na podstawie przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jednolity z 2006 r., Dz.U. nr 90, poz. 631 z późn. zm.). Zabronione jest kopiowanie i rozpowszechnianie umieszczonych treści bez mojej zgody.