Do tematu Nagość, cielesność, intymność, dotyk polecam film Strefa nagości, gdzie główną rolę grają spojrzenia, ewentualnie gestykulacja. Polecam również dlatego, że jest to film polski zrealizowany wspólnie z Holandią. Reżyseria Urszula Antoniak. Przy okazji porusza temat fascynacji osób tej samej płci - w subtelny, bardzo subtelny sposób. Inscenizacja to głównie zmiana ustawień ciała aktorów, długie ujęcia pozwalają na zatopienie się w psychikę bohaterek i umożliwiają chęć zrozumienia ich tajemniczości. Praktycznie cały obraz to sceny romantyczne, oparte na dialogu oczu - naprawdę ciekawy pomysł. Polecam. Oczywiście film miewa sceny erotyczne (co prawda subtelne), więc chyba powyżej 18 roku życia.
autor: Elżbieta Rogalska: z wykształcenia technik informatyk, pedagog. Pracuje jako copywriter - content marketer.
Pedagog,
technik informatyk. Publikowała na łamach: "Edukacja i
Dialog", "Nestor" i licznych portalach edukacyjnych i
poetyckich.
Zajmuje się tematyką: Przywództwem w edukacji, Tanatopedagogiką,
Ciszą w życiu i twórczości Janusza Korczaka, Sytuacją
Szkoły Wyższej w Polsce, Michelem Foucaultem, Reportażem,
Horrorem wampirycznym, Mateuszem Grzesiakiem, Justyną
Nowotniak, e-commerce, content-marketing, SEO.
Rzeczywiście ciekawy pomysł, chociaż niektóre ujęcia wydają się być trochę za długie i gdyby do tego była jakaś muzyka, oddająca emocje, odczuwane przez bohaterki - to film na pewno byłby ciekawszy, chociaż oczywiście i bez muzyki te emocje się czuje. Film rzeczywiście porusza temat fascynacji osób tej samej płci w dosyć subtelny sposób. :)
OdpowiedzUsuńTakie było założenie reżysera widocznie, żeby odbiorca mógł skupić się na obrazie. Wizualność w filmach rzadko jest odosobniona, dlatego pomysł dialogu między bohaterkami tylko za pomocą wzroku plus brak (prawie) bo jednak jakieś dźwięki są, jest taki inny i intrygujący :)
UsuńTak, chyba masz rację. :) Ale momentami chciałoby się, że się coś konkretnego wydarzyło, np. żeby się pocałowały albo dotknęły jakoś wyraźniej i żeby to się działo w rzeczywistości, a nie w wyobraźni :) bo chyba niektóre sceny działy się tylko w wyobraźni, czy może wszystkie w rzeczywistości?
UsuńTrudno orzec, myślę, że było tam sporo wyobraźni. Możliwe, że Panie stały pod prysznicem i wyobrażały sobie te wszystkie sceny, bez odzwierciedlenia w rzeczywistości.
Usuń