Trzeba trochę rozruszać blog. Tak też zamieszczam jeden z nowszych wierszyków mojego autorstwa. Oby komuś polepszyło dzień, wieczór, noc. :) Trzymajcie się cieplutko.
Śnię dziś sen z przesuwaniem zdjęć,
to prezentacja PowerPoint w duszy biegnie.
zdarzenia na ekranie w środku wspólnego istnienia.
Wyjmuję kadr życia, obrazy z wami,
wyobraźnia wskazuje ten blask wycięty z otchłani,
serca.
Projektor błyska światłem, twarze z efektem 3D,
gimp dodaje animacje, zapamiętam na długo je.
Ja jestem drogowskazem, a wy drogą, która mknie.
Elżbieta Rogalska 2024 r.
Podoba się, pozdrawiam, Jardian, mam problem z przeglądarką .
OdpowiedzUsuń:) dziękuję, że odwiedzasz mój blog.
UsuńTo wiersz dający do myślenia. Pozdrawiam!
OdpowiedzUsuńAh wiesz, praca z młodzieżą jest inspirująca do myślenia... :)
UsuńSkłoniłaś mnie do refleksji, o to właśnie chyba chodzi w poezji.
OdpowiedzUsuńDziękuję za ten piękny komentarz. Tak mnie to cieszy, że skłoniłam Cię do refleksji. Zresztą wydajesz się być bardzo refleksyjną osobą.
UsuńMi również się podoba. Czekam na kolejne. ;)
OdpowiedzUsuńDzięki, ogółem mogłabym pisać co dzień ale jak to bywa z artystami, nie każdy wierszyk chce się pokazać światu.
Usuńhujowe!!!!!!
OdpowiedzUsuńNiezłe!
OdpowiedzUsuńKrótko ale sympatycznie. :) dzięki.
UsuńCiekawy, nietuzinkowy wiersz :)
OdpowiedzUsuńDziękuję... :) miło mi czytać, że lubisz moją twórczość.
UsuńNa koniec nas czeka taka prezentacja w przyspieszeniu...
OdpowiedzUsuńTo prawda, wiem coś o tym.
Usuń