Tomik poezji nożyk profesora Tadeusza Różewicza Elżbieta
Rogalska 2022
Książki, które opowiadają o wojnie i są pisane przez osoby,
które uczestniczyły w wojnie, są zazwyczaj rozpatrywane z punktu widzenia
cierpienia, wywartego piętna na autorze podczas wojny, jednak ja nie będę
prezentować tego tomiku poezji z tejże perspektywy. Owszem w wierszach pojawia
się motyw holocaustu dokonanego na ludziach przez Niemców. Jednak ja dostrzegam poza motywami wojennymi, również literackość i inne motywy w poezji Tadeusza
Różewicza. Szkoda, że cały tomik wierszy jest tak krótki, za to wydawnictwo
postarało się o dołączenie do książki ręcznie poprawianego, tego samego tekstu,
przez autora; można więc zobaczyć proces jego powstawania, skreślenia,
zamazania i poprawki z dopiskami. Dlatego ocenię tę książkę na lubimyczytac, na
ocenę bardzo dobrą.
Tomik poezji nożyk profesora Tadeusza Różewicza
jest
pomiędzy, jak w kategorii metaxu, podmiot liryczny jest osadzony w wiejskim
krajobrazie ale jednak wciąż pamięta miejskie koleje, pociągi, a nawet wraca
myślami do wojny. Z jednej strony dotyka go moment transcendencji, sięga palcem
Boga, a zaraz później powraca na ziemię, do wagonów, ludzi, przyrody.
Tomik poezji nożyk profesora Tadeusza Różewicza
wyprowadza
symboliczny przedmiot tytułowy, nożyk, jako kilka perspektyw patrzenia na
rzeczywistość. Nożyk może służyć do otwierania konserw, krojenia ale też do
samobójstwa, jednocześnie może przeciąć linę, tak aby kogoś uratować. Niemniej
we wszystkich wierszach powraca motyw wagonów. Jakby autor nie mógł zapomnieć,
że kiedyś wożono nimi ludzi, by później ich zgładzić. Teraz podmiot liryczny
podróżuje i podziwia krajobrazy.
Tomik poezji nożyk profesora Tadeusza Różewicza
jest bardzo
liryczny. Opowiada dzieje podmiotu lirycznego, który jest w ciągłej podróży.
Nie wiadomo jaki ma cel. Spotyka tam znajomych, znane tereny. Obserwuje
przyrodę i cieszy się naturą z perspektywy podróżującego pociągiem, siedzącego
przy oknie, raczej przodem do kierunku jazdy. W sposób subtelny autor omawia
społeczne problemy, a może nawet własne, ze swojego życia małżeńskiego,
koleżeńskiego czy przyjacielskiego – aby to rozpoznać trzeba by sięgnąć po
biografię Tadeusza Różewicza.
Zobacz również:
Książka
Tak wygląda prawdziwa poetka, podciągnij się! Listy pod redakcją Urszuli
Chęcińskiej Elżbieta Rogalska 2020
Jerzy
Duda-Gracz „Portret Joanny Kulmowej, olej, płótno” opis Elżbieta Rogalska 2017
Książka
Zbuntowane słowa Joanny Papuzińskiej Elżbieta Rogalska 2019
Kup
Tekst ode mnie
Przypomniałaś mi Elu tym postem - jakże wspaniałe lekcje języka polskiego w Liceum. Były pełne wyzwań i wysiłku. Ale warto było. Muszę po ten tomik wierszy jak najszybciej sięgnąć :-) . Pozdrawiam serdecznie :-) .
OdpowiedzUsuń:) Cieszę się! Co prawda ja byłam w technikum ale nauczyciel również był pasjonatem - Pan Januszko. Jeden z najlepszych nauczycieli w tej szkole. A w końcu j. polski na informatyce nie był priorytetem.
UsuńDawno nie czytałam żadnej poezji...
OdpowiedzUsuńPoezja jest cudowna, jeśli sięgamy po nią z otwartym umysłem. A nie z uwagi na to, że to lektura... ;) Często lektury są tak traktowane przez licealistów, bo głupio myśleć inaczej niż reszta klasy. Jednak, gdy się po nie sięga z samego siebie, to dopiero odkrywa się frajdę.
UsuńPoezja to mój słaby punkt. Kompletnie się w niej nie odnajduję.
OdpowiedzUsuń:) ja odnajduję, sama piszę... A niektórą poezję nawet uwielbiam, chociaż nie każdą i to trzeba podkreślić.
UsuńNie czytałam, ale właśnie mam ochotę na takie liryczne klimaty.
OdpowiedzUsuńTo zapraszam. Stare wydanie a Różewicz jest na tyle ceniony i znany, że raczej każda biblioteka powinna mieć.
UsuńRóżewicz to jeden z moich ulubionych poetów i bardzo bym chciała wrócić do jego poezji.
OdpowiedzUsuń:) Warto! Czytałam też prozę tego autora, która zawiera świetny humor i autoironię.
UsuńAh Tadeusz Różewicz to genialny poeta!
OdpowiedzUsuń:) prawda, że pisze teksty, w których można odnaleźć tyle wątków ile się wie o świecie.
UsuńZazwyczaj omijam poezję.
OdpowiedzUsuńCzasami warto zrobić sobie odwrotność myślenia. :)
UsuńWiersze T. Różewicza dobrze wspominam ze szkoły. Także myślę, że mogłaby mi się ta pozycja spodobać.
OdpowiedzUsuńPewnie! W szkole zazwyczaj omawia się wieszczów typu: Słowacki, Mickiewicz, Norwid, Kochanowski... A współczesne wiersze są nieco inne i może bardziej trafiałyby do młodzieży.
UsuńOj, poezja. Tym razem jednak nie dla mnie literatura. Zdecydowanie wolę prozę :)
OdpowiedzUsuńJak chcesz... Ja tam zawsze polecam, jeśli jest dobra.
UsuńCoraz częściej zdarza mi się sięgać po poezję :)
OdpowiedzUsuńTo dobrze, czas się rozwijać.
UsuńThank you for recommendation of this book.
OdpowiedzUsuńThanks you for your visit and comment. :)
UsuńNiestety, ale mi z poezją kompletnie nie po drodze i nie potrafię tego zmienić :)
OdpowiedzUsuń:D bywa tak... Ale często osoby, które nie lubią poezji, lubią o niej słuchać. :)
Usuń