Recenzyjka "Fabula Rasa" Edward Stachura
Książka ciekawa w całości: treści i formie zapisu. Nie znajdziesz tam typowej fabuły, narracji, opisów czy dialogów.
Tezy: Wszystko to człowiek, człowiek to nikt, wszystko to nikt, wszystko jest dla wszystkich = nikt jest dla nikogo, wszystko jest możliwe = nikt jest możliwe.
Powiedziałabym, że to specyficzny monolog rozumowania siebie.
Jeżeli chcesz zrozumieć siebie to ta książka sprawi, że jeszcze bardziej pogmatwasz to co do tej pory osiągnąłeś w tej dziedzinie. Edward Stachura określa cały świat jako coś co jest czymś, po prostu jest tylko i nic poza tym. Można powiedzieć, że upraszcza różne rzeczy, a poprzez to upraszczanie, sprawia że jeszcze bardziej czytelnik neguje jego myśli i zaczyna się zastanawiać nad wszystkim.
Jak książka prezentuje się w sieci?
"Ta książka nie jest do przeczytania. Ta książka jest do odkrycia. Co
jest w tej książce do odkrycia? To między innymi, ale przede wszystkim,
że każda książka jest zawsze tylko książką. Że wszystkie słowa są zawsze
tylko słowami, nigdy nie są tym, co z mniejszym lub większym popisem
usiłują opisać. Ta książka jest opisem czegoś, co jest. To coś to
nieśmiertelnie żywe życie. Możesz to odkryć, jeżeli nie utkniesz na
słowach, jeżeli nie zachłyśniesz się słowami, nie zadusisz słowami i nie
spoczniesz na słowie jak w trumnie. Jeżeli zawieruszysz się dalej, poza
słowo, poza grób. Komu w drogę, temu teraz.
źródło opisu: nota do czytelnika
". Opis pochodzi z portalu lubimyczytac.pl
Warto dodać, że język jest na bardzo wysokim poziomie. Nie jest to książka do lekkiego przeczytania w jeden dzień. Raczej do spokojnego konsumowania treści w zaciszu domowym. Tak aby mieć możliwość do zastanowienia się nad istotą czytanych słów, które są tylko słowami, w myśl idei Edwarda Stachury z książki Fabula rasa. Jednakże autor napisał w ten sposób tą historię, ponieważ chciał aby czytelnik sięgną głębiej niż oferuje język. Czy Edwardowi Stachurze zamiar się udał? Trudno powiedzieć w imieniu wszystkich. Najlepiej przeczytać samemu.
Elżbieta
Rogalska Absolwentka pedagogiki Uniwersytetu Szczecińskiego. Członek
Pracowni Badań nad Twórczością Joanny Kulmowej. Rektorskie stypendium
Uniwersytetu Szczecińskiego uzyskała w latach 2015-2017, Stypendium dla
najlepszych doktorantów w latach 2018-2019. Autorka Publikacji naukowych
(w "Qualitative Inquiry", "Kultura-Społeczeństwo-Edukacja", "Pedagogika
Szkoły Wyższej", "Nauczyciel i Szkoła","Kognitywistyka i Media w
Edukacji"), literackich (w "Nestor") oraz ponad 76 publikacji
popularno-naukowych. Zainteresowania badawcze oscylują wokół pedagogii
Joanny Kulmowej, Janusza Korczaka, „Tanatopedagogiki", Józefa Tischnera,
Michel Foucaulta, Jana Pawła II, badań biograficznych oraz problematyki
wyższej edukacji.
Zobacz również:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
W związku z ustawą RODO o ochronie danych osobowych, informuję, że na tej stronie używane są pliki cookie Google oraz inne technologie do ulepszania i dostosowywania treści, analizy ruchu, dostarczania reklam oraz ochrony przed spamem, złośliwym oprogramowaniem i nieuprawnionym dostępem. Zostawiając komentarz wyrażasz zgodę na przetwarzanie danych i informacji zawartych w plikach cookies.
Wszystkie prezentowane treści na blogu są mojego autorstwa, chyba, że zaznaczono inaczej. Podlegają one ochronie prawnej na podstawie przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jednolity z 2006 r., Dz.U. nr 90, poz. 631 z późn. zm.). Zabronione jest kopiowanie i rozpowszechnianie umieszczonych treści bez mojej zgody.