Książka Rabih znaczy wiosna Weronika Tomala Elżbieta Rogalska 2020

„Czy w obliczu tłumionego przez lata gniewu i żalu potrafią odnaleźć dawnych siebie? Czy targani sprzecznymi emocjami wreszcie ujrzą to, przed czym tak zaciekle się bronią?” – opis z portalu lubimyczytać.

Miłość osadzona we współczesnych stereotypach to główny wątek

książki Rabih znaczy wiosna Weroniki Tomali

. Jednak nie w złym tego słowa znaczeniu. Ładnie odzwierciedla nietolerancję pewnych grup społecznych albo po prostu niewychowanych ludzi. Kluczowym elementem jest Współczesna Miłość. Ona i on będą targani różnymi emocjami, w których udział będą brać osoby trzecie. Poznajemy bohaterów jako osoby młode mieszkające z rodzicami. Ona ma poukładane życie z dobrymi relacjami rodzinnymi. On przeciwnie, ma burzliwą rodzinę, w której sytuacje wpływają na przyjaźń Rabiha z Martą (wzmacniają je i pogłębiają). Bowiem Marta bardzo przeżywa to co dzieje się u Rabiha.

Później ich drogi rozchodzą się, ona zostaje imprezową- nianią, wraz ze swoją wierną przyjaciółką Michasią. On prowadzi biznes związany ze szkołami uczącymi sztuk walki. Niespodziewanie ich drogi splączą się i zostaną poddani ogromnej próbie. Trudno ocenić czy ich decyzja jest słuszna, na którymkolwiek etapie życia. Moim zdaniem zabrakło im zastanowienia się nad emocjami, włączenia w odpowiednich momentach racjonalnego myślenia. I to może być urokiem omawianej książki. Również może być jego przeciwieństwem, czyli może zniechęcić. Po prostu albo się czegoś oczekuje od książki, albo idzie się z wydarzeniami. Bohaterowie są różni, źle by było jakby każdy autor tworzył takie same postacie.

Rabih i Marta są bohaterami powieści

Weroniki Tomali pt. "Rabih znaczy wiosna"

. Początkowo wiodą sielankową przyjaźń ze złymi momentami, które dzieją się w domu Rabiha. Ona ma ustabilizowane życie u boku rodziców. Ich szczera przyjaźń jednak rozpada się pod wpływem nietolerancji krwi arabskiej, która płynie u Rabiha. Kluczowym momentem jednak będzie ślub, a czyj tego dowiecie się z tej książki.

Ogólne wrażenie: dobre, nie ma specjalnego przytupu czy zachwytu ale jest to dobrze napisana książka o współczesnej miłości. Autorka Weronika Tomala wyrobiła sobie już własny styl. Z jednej strony są opisy ale nie za długie i nie nudne. Z drugiej strony są dialogi i to mnie najbardziej ujęło, że nie są dwu słowne ale zdaniowe, a mimo to nie nużą. Znalazłam kilka błędów – tutaj minus bardziej dla korektora i wydawnictwa, które ich nie wychwyciły. To historia o bardzo pogmatwanym życiu osób, które zapomniały zadać sobie wcześniej pytanie: czego chcę w życiu, tak aby nie zranić kogoś innego?

Zobacz również:
Książka Gdy nadeszło życie Anety Krasińskiej

Elżbieta Rogalska Absolwentka pedagogiki Uniwersytetu Szczecińskiego. Członek Pracowni Badań nad Twórczością Joanny Kulmowej. Rektorskie stypendium Uniwersytetu Szczecińskiego uzyskała w latach 2015-2017, Stypendium dla najlepszych doktorantów w latach 2018-2020. Autorka Publikacji naukowych (w "Qualitative Inquiry", "Kultura-Społeczeństwo-Edukacja", "Pedagogika Szkoły Wyższej", "Nauczyciel i Szkoła","Kognitywistyka i Media w Edukacji"), literackich (w "Nestor") oraz ponad 76 publikacji popularno-naukowych. Zainteresowania badawcze oscylują wokół pedagogii Joanny Kulmowej, Janusza Korczaka, Edukacji Artystycznej, „Tanatopedagogiki", Józefa Tischnera, Michel Foucaulta, Jana Pawła II, badań biograficznych, autoetnografii oraz problematyki wyższej edukacji. https://orcid.org/0000-0001-7529-315X

Fanpage bloga Elżbieta Rogalska