Książka Asiunia Joanna Papuzińska
Książka, która zachwyca językowo. Subtelnie przekazuje małemu dziecku losy z czasów wojny. Jak piszą powstańcy najważniejsza jest pamięć o nich i wydarzeniach z tamtych lat. Książka zdecydowanie wskazuje kto był propagatorem wojny, a który kraj na nim ucierpiał.
Ogromny plus za to, że w sposób zabawny i refleksyjny, a zarazem językowo na wysokim poziomie, ukazuje wojnę. Szczęśliwie się złożyło, że wojna została ukazana w dwóch obliczach: to bardzo bolące, z głodem i cierpieniem natury psychologiczno-rodzinnej ale również dobre związane z ciepłem rodzinnym i wzajemną pomocą. Dlatego Asiunia Joanny Papuzińskiej jest dobrym wyborem w każdym wieku życia człowieka. Przeczytałam ją mając 27lat i jestem zadowolona. Dawno nie czytałam tak pięknego języka, budowy zdań. Chyba ostatnio przy czytaniu Joanny Kulmowej.
Zdecydowanie książka Asiunia Joanny Papuzińskiej jest dla klas 1-3 Szkoły Podstawowej. Tym bardziej, że książeczka jest krótka, a więc można ją przerobić nawet w jeden dzień, wspólnie z grupą dzieci. Chociaż moim zdaniem najlepiej czytać ją dziecku osobno, czyli dziecko i osoba ważna, która przeprowadza dziecko przez ten trudny temat, wyjaśnia, tłumaczy i wskazuje obrazki. Podobno takie czytanie nazywa się czytaniem uważnym, czyli czytaniem dorosłego i dziecka równocześnie.
Jak książka prezentuje się w sieci:
"Historia małej Asiuni, dla której wojna zaczęła się tuż po jej piątych urodzinach, gdy pewnej nocy znikła mama i cały dom. Trzeba było iść spać do cudzego domu, gdzie zamiast mamy była obca pani, obce meble i trzeba było pić mleko z cudzego kubeczka, zamiast z tego co zawsze. Asiunia bardzo uważnie obserwuje świat i stara się jak najwięcej zrozumieć, choć przecież dla tak małej dziewczynki jest to strasznie trudne.
Wzruszająca literatura faktu dla najmłodszych wydana w koedycji z Muzeum Powstania Warszawskiego. ".
Jak książka prezentuje się w sieci:
"Historia małej Asiuni, dla której wojna zaczęła się tuż po jej piątych urodzinach, gdy pewnej nocy znikła mama i cały dom. Trzeba było iść spać do cudzego domu, gdzie zamiast mamy była obca pani, obce meble i trzeba było pić mleko z cudzego kubeczka, zamiast z tego co zawsze. Asiunia bardzo uważnie obserwuje świat i stara się jak najwięcej zrozumieć, choć przecież dla tak małej dziewczynki jest to strasznie trudne.
Wzruszająca literatura faktu dla najmłodszych wydana w koedycji z Muzeum Powstania Warszawskiego. ".
Opis pochodzi ze strony lubimyczytac.pl
Obrazki występujące w wydaniu, które czytałam nie są na tyle realistyczne aby dziecko doznawało traumy ale również nie odzwierciedla wyglądu człowieka. Z jednej strony są dobre, mają jakąś lekką nawiązkę do ilustracji artystycznych. Jednakże nie wskazują rzeczywistości w sposób odzwierciedlający czy naśladujący (tzw. mimesis). Nie mniej mogą nieść wartość dla dziecka. Dorosły też nie będzie miał problemu z ich wyjaśnieniem.
Ewidentnie autorka nie chce epatować cierpieniem i przemocą. Chce natomiast przekazać dzieciom bardzo małym losy wojny i pamięć o tych, którzy walczyli za wolność narodu polskiego. Tym bardziej warto sięgnąć po tę lekturę szkolną. Może nawet bez wymogu nadanego przez nauczyciela. Nie ma to jak książka czytana z rodzicem, ponieważ utrwala w dziecku chęć sięgania po słowo pisane. Przy okazji wzmacnia poczucie bezpieczeństwa dziecka i przynależności. Rodzic w zamian otrzyma ciepło od dziecka i chęć przebywania z nim w późniejszym okresie życia dziecka. Wzmocnienie więzi rodzinnej za pomocą książki to najlepsze co można zrobić.
Elżbieta Rogalska Absolwentka pedagogiki Uniwersytetu Szczecińskiego. Członek Pracowni Badań nad Twórczością Joanny Kulmowej. Rektorskie stypendium Uniwersytetu Szczecińskiego uzyskała w latach 2015-2017, Stypendium dla najlepszych doktorantów w latach 2018-2020. Autorka Publikacji naukowych (w "Qualitative Inquiry", "Kultura-Społeczeństwo-Edukacja", "Pedagogika Szkoły Wyższej", "Nauczyciel i Szkoła","Kognitywistyka i Media w Edukacji"), literackich (w "Nestor") oraz ponad 76 publikacji popularno-naukowych. Zainteresowania badawcze oscylują wokół pedagogii Joanny Kulmowej, Janusza Korczaka, Edukacji Artystycznej, „Tanatopedagogiki", Józefa Tischnera, Michel Foucaulta, Jana Pawła II, badań biograficznych, autoetnografii oraz problematyki wyższej edukacji. https://orcid.org/0000-0001-7529-315X
Zobacz również:
Książka Relacje na huśtawce. Jak uwolnić się od negatywnych wzorców zachowań? Patrick Fanning, Matthew McKay, Avigail Lev, Michelle Skeen Elżbieta Rogalska 2019
Książka Nie kończąca się historia Michael Ende Elżbieta Rogalska 2019
Książka Nekrofilna produkcja akademicka i pieśń partyzantów O. Szwabowskiego Elżbieta Rogalska 2019
Książka Kurs na kolizję Sławomira Nieściura Elżbieta Rogalska 2019
Jan Kulma "Rzecz o etyce" - Recenzja Elżbieta Rogalska 2018
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
W związku z ustawą RODO o ochronie danych osobowych, informuję, że na tej stronie używane są pliki cookie Google oraz inne technologie do ulepszania i dostosowywania treści, analizy ruchu, dostarczania reklam oraz ochrony przed spamem, złośliwym oprogramowaniem i nieuprawnionym dostępem. Zostawiając komentarz wyrażasz zgodę na przetwarzanie danych i informacji zawartych w plikach cookies.
Wszystkie prezentowane treści na blogu są mojego autorstwa, chyba, że zaznaczono inaczej. Podlegają one ochronie prawnej na podstawie przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jednolity z 2006 r., Dz.U. nr 90, poz. 631 z późn. zm.). Zabronione jest kopiowanie i rozpowszechnianie umieszczonych treści bez mojej zgody.