Trzeba trochę rozruszać blog. Tak też zamieszczam jeden z nowszych wierszyków mojego autorstwa. Oby komuś polepszyło dzień, wieczór, noc. :) Trzymajcie się cieplutko.
Śnię dziś sen z przesuwaniem zdjęć,
to prezentacja PowerPoint w duszy biegnie.
zdarzenia na ekranie w środku wspólnego istnienia.
Wyjmuję kadr życia, obrazy z wami,
wyobraźnia wskazuje ten blask wycięty z otchłani,
serca.
Projektor błyska światłem, twarze z efektem 3D,
gimp dodaje animacje, zapamiętam na długo je.
Ja jestem drogowskazem, a wy drogą, która mknie.
Elżbieta Rogalska 2024 r.
Podoba się, pozdrawiam, Jardian, mam problem z przeglądarką .
OdpowiedzUsuńTo wiersz dający do myślenia. Pozdrawiam!
OdpowiedzUsuńSkłoniłaś mnie do refleksji, o to właśnie chyba chodzi w poezji.
OdpowiedzUsuńMi również się podoba. Czekam na kolejne. ;)
OdpowiedzUsuń