Dziecko
to osoba, która potrzebuje innych ludzi
Człowiek to istota
społeczna od urodzenia. Kiedy człowiek się rodzi widzi po raz pierwszy swoją
mamę i od razu wie, że to jest jego obiekt self. Pierwsze co pielęgniarka robi,
to oddaje dziecko w ręce mamy, tak żeby poczuło jej ciepło. To właśnie pierwszy
znak, że dziecko jest istotą społeczną i potrzebuje bliskości innych ludzi.
Dzięki zabawie, nie tylko uczy się do czego służą różne przedmioty, jak nimi
manipulować, ale również uczy się zachowania społecznego, zgodnego z panującymi
normami.
Rola żłobka i przedszkola w procesie kształtowania rozwoju społecznego dziecka
Jak ogromną rolę
spełniają, w życiu dziecka żłobki i przedszkola, opowie najlepiej Elizabeth
Hurlock – specjalistka od lat zajmująca się rozwojem dziecka: Żłobki i
przedszkola pozwalają dziecku na spotkanie innych dzieci, „Dzięki temu są one
lepiej przygotowane do aktywnego uczestniczenia w życiu grupy aniżeli dzieci,
których aktywność społeczna ograniczała się głównie do członków rodziny lub do
dzieci z najbliższego sąsiedztwa.” (Hurlock 1985: 456) Dziecko już wówczas nabywa kompetencje
społeczne. Żłobki i przedszkola pomagają mu w lepszym rozumieniu innych ludzi.
Dziecko zbiera doświadczenia w kontakcie z rówieśnikami i ma dzięki temu pewien
zasób wiedzy jak inne dzieci reagują, gdy wykonuje daną czynność. W żłobku,
dziecko może się nauczyć, że kiedy płacze, inne dzieci również zaczynają
płakać. Podpowiada to mu, że łzy to poważny i działający element manipulacji
otoczeniem. Chociaż nie ma jeszcze takiego zasobu słownictwa to doskonale
potrafi to doświadczenie wykorzystać. Jest to pierwszy stopień formułowania się
u dziecka jego własnej tożsamości. Tożsamość to wiedza na temat tego kim
jesteśmy i co potrafimy oraz jak te umiejętności, i tą wiedzę można wykorzystać
w odpowiednich sytuacjach. Wszystkie rozwojowe aspekty człowieka powinny iść w
parze, dlatego rozwój społeczny jest jednym z ważniejszych elementów,
napędzających inne procesy mózgowe człowieka.
Krótkie podsumowanie
Podsumowując człowiek
to istota społeczna. Procesy rozwoju społecznego korelują z innymi procesami
zachodzącymi w mózgu człowieka. Dziecko już w żłobku i przedszkolu uczy się
adekwatnych zachowań. Zaczyna kształtować swoją tożsamość poprzez odkrywanie
tego kim jest, jak działa, co może robić, co umie i w jaki sposób to
wykorzystuje. Rodzą się pierwsze oznaki manipulowania innymi, chociaż póki co
mniej lub bardziej świadome. Dziecko uczy się zdobywania tego co chce, za
pomocą narzędzi, które odkryło.
Bibliografia:
Hurlock, E.B. Rozwój dziecka, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1985.
autor: Elżbieta Rogalska: z wykształcenia technik informatyk, pedagog. Pracuje jako copywriter - content marketer.
Pedagog,
technik informatyk. Publikowała na łamach: "Edukacja i
Dialog", "Nestor" i licznych portalach edukacyjnych i
poetyckich.
Zajmuje się tematyką: Przywództwem w edukacji, Tanatopedagogiką,
Ciszą w życiu i twórczości Janusza Korczaka, Sytuacją
Szkoły Wyższej w Polsce, Michelem Foucaultem, Reportażem,
Horrorem wampirycznym, Mateuszem Grzesiakiem, Justyną
Nowotniak, e-commerce, content-marketing, SEO.