Książka Synapsy Marii H. Hanny Krall Elżbieta Rogalska 2021

 

Prawdę mówiąc trudno napisać recenzję tej książki. Hanna Krall pokazuje książkę, którą trzeba potraktować trochę inaczej. Uważam, że sam tytuł doskonale oddaje całą treść. Czytelnik nie znajdzie tam spójnej fabuły, czy faktów – typowych dla reportaży. Może nieco inaczej – fakty będą, będą też nieco owiane metaforami, jednak bez ciągłości, może trochę jakby wiersze? – w sumie też nie. Natomiast bez wątpienia są to wspomnienia kobiety, która miała męża i syna. Trudno też ją ocenić: nie jest to typowa narracja dla żadnego gatunku, ale czy można powiedzieć, że jest przez to inna, lepsza od tych typowych ale pisanych ładnie? Pozostawię ocenę Bardzo Dobrą, ponieważ jest metaforyczna i liryczna, trochę czuję niedosyt, momentami zupełnie mnie nie zachwycała, nie zawierała też literackości, ani szczególnie ciekawego reportażu - ale tak jak pisałam, jest to nietypowy gatunek literacki, pomieszanie, trzeba więc podejść nieco inaczej do tej książki, która jest bardziej wspomnieniem.

Książka Synapsy Marii H. Hanny Krall

jest skonstruowana z listów i wspomnień Marii Twardokęs-Hrabowskiej, które opracowała Hanna Krall. Same nazwisko powinno zasługiwać na więcej ale jak mam być szczera, to właśnie po takich nazwiskach oczekuję więcej, a nie mniej. Książka pokazuje losy matki, która ma męża, który ma mamę, i z którym ma autystycznego syna. Ślady synaps Pani Marii H. mieszają się w całej rozciągłości jej życiorysu. Zdaniem krytyków tworzą spójny obraz współczesności z tego co dawne i teraźniejsze. Osobiście tak nie uważam, raczej są to nieułożone zapiski. Maria H. opisuje swoją codzienność, wraca myślami do dawnych czasów. Właściwie to są wspomnienia, urywki, fragmenty, chwile wyrwane z myśli.

Książka Synapsy Marii H. Hanny Krall

jest pisana językiem specyficznym. Nie jest to książka (ma 119 stron), która zachwyci każdego. Mnie osobiście nie zachwyciła, może wprawiła odrobinę w rozchwianie emocjonalne. Maria H. przeżywa. Właściwie przeżywa nie tylko to, że uczestniczyła w wojnie ale też to jak jej się ułożyło życie. Hanna Krall starała się nadać artystycznego wyrazu synapsom Marii H. Czy się udało? Zobaczcie sami. Myślę, że to książka z rodzaju tych katarktycznych, których zadaniem jest oczyszczenie się autora.

Książka Synapsy Marii H. Hanny Krall

opowiada też o kobiecie, która wmawia sobie swoją siłę. Cierpiała wiele, myślała, przeżywała, wspominała i widocznie podzieliła się swoimi refleksjami z szerszym gronem odbiorców. Dla mnie ta książka jest raczej o bezsilności, braku celu, jakiegoś zatrzymania. Psychologia podkreśla, że czasami lepiej jest zatrzymać myślenie, zwłaszcza, gdy nie wnosi niczego dobrego. W przypadku, gdy daje efekt oczyszczający, można sobie myśleć, nawet na głos, to lepiej dla psychiki. Jednakże nie wiem czy katarktyczność jest obecna w tej książce, może katharsis bardziej płynie do autora, a czytelnik ma podjąć nietypową refleksję nad życiem.

Zobacz również:

Książka Archiwum Stiega Larssona Jana Stocklassy Elżbieta Rogalska 2019

Książka Czarnobyl. Historia nuklearnej katastrofy Serhii Plokhy Elżbieta Rogalska 2020

 

   Kup Tekst ode mnie