Nowotniak - Kulturowy wymiar przestrzeni edukacyjnej - recenzja Elżbieta Rogalska

Nowotniak - Kulturowy wymiar przestrzeni edukacyjnej - recenzja Elżbieta Rogalska 2015

Tym razem w serii książki, które polecam, książka z zakresu pedagogiki.

Kulturowy wymiar przestrzeni edukacyjnej

– brzmi dość tajemniczo i myślę, że zachęca do przeczytania.  Podtytuł studium dwóch szkół, również zawiera w sobie element tajemnicy, jednak już coś podpowiada, a mianowicie, że publikacja ta jest wynikiem badań podjętych na terenie dwóch bardzo odległych od siebie szkół.  Kim jest autorka? Jest doktorem habilitowanym Uniwersytetu Szczecińskiego, dumną mama, szczęśliwą żoną. Jeżeli lubisz książki przez które przechodzi się w mgnieniu oka to ta pozycja Ci się nie spodoba. Nie daj się zwieść ilości stron, bo w wydaniu tej publikacji jakość treści przekracza dwa razy ilość zapisanych kartek.  Liczne podania historyczne, liczni autorzy, liczne zdjęcia, liczne przypisy. Justyna Nowotniak opisuje swoje badania nad przestrzenią szkolną. Według autorki przestrzeń to wnętrze człowieka, to jak on się czuje w kontekście danego miejsca, czasu. Publikacja również porusza ważny temat prywatności młodych osób w szkole. Słowa jakich autorka używa mogą nieraz przyprawić o zastanowienie. Autorka nie skupia się tylko na pedagogicznym aspekcie badań. Pod uwagę bierze również punkt widzenia antropologii, kulturoznawstwa, filozofii. Jak podkreśla wszelkie badania pedagogiczne muszą uwzględniać treść, znaczenie kulturowe – bo kulturę tworzy człowiek i w niej funkcjonuje. Na uwagę zasługuje fakt metody badawczej, którą autorka przejrzyście przedstawia. Metodą tą jest etnografia wizualna- czas poświęcony badaniom ma swoje odzwierciedlenie w jakości jaką owe badania prezentują. Badania prowadzone na terenie Polski i Francji przyniosły ciekawe rezultaty, do których przeczytania zachęcam.

Tak książka prezentuje się w sieci:
"W pro­jek­cie ba­daw­czym, sta­no­wią­cym stu­dium em­pi­rycz­ne o cha­rak­te­rze po­rów­naw­czym, po­szu­ki­wa­no zna­czą­cych związ­ków uczniów z kon­kret­ny­mi miej­sca­mi w pol­skim (Szcze­cin) i fran­cu­skim (Rennes) liceum ogól­no­kształ­cą­cym. Klu­czem do sym­bo­licz­nej prze­mia­ny prze­strze­ni edu­ka­cyj­nej w przy­ja­zne ucznio­wi miej­sce, uczy­nio­no po­trze­bę pry­wat­no­ści i jej uwzględ­nie­nie w go­spo­da­ro­wa­niu prze­strze­nią szkoły. Z pomocą ka­te­go­rii "pry­wat­ność" do­ko­na­no opisu prze­strze­ni szkoły, eks­po­nu­jąc sposób wy­twa­rza­nia prze­strze­ni i jej użyt­ko­wa­nia, per­cep­cję oraz wa­lo­ry­za­cję przez mło­dych ludzi. Przy­ję­ty sposób ro­zu­mie­nia prze­strze­ni edu­ka­cyj­nej dał moż­li­wość przej­ścia od opisu te­ry­to­rial­ne­go prze­strze­ni edu­ka­cyj­nej (prze­strze­ni kon­kret­nej szkoły), w sensie naj­bar­dziej fi­zycz­nym (ma­po­wym), do opisu nor­ma­tyw­nej wizji więzi między jej człon­ka­mi. Kon­struk­cję po­ję­cio­wą ob­ra­nej stra­te­gii ba­daw­czej ce­cho­wał wy­raź­nie po­gra­nicz­ny cha­rak­ter. Do ba­da­nia związ­ku kul­tu­ry i edu­ka­cji zo­sta­ły wy­ko­rzy­sta­ne po­ję­cia za­anek­to­wa­ne wprost z an­tro­po­lo­gii kul­tu­ro­wej (an­tro­po­lo­gia prze­strze­ni E. Halla) i psy­cho­lo­gii spo­łecz­nej (psy­cho­lo­gii pry­wat­no­ści w ujęciu I. Alt­ma­na oraz P. Ke­lvi­na). W wyniku pierw­sze­go etapu badań na­stą­pi­ło prze­kształ­ce­nie wstęp­nie za­ry­so­wa­nych pro­ble­mów w kon­kret­ne py­ta­nia: 1) W jaki sposób szkoła po­przez go­spo­da­ro­wa­nie prze­strze­nią, roz­wią­zu­je pro­blem za­pew­nie­nia pry­wat­no­ści swoim uczniom? 2) Jakie są ocze­ki­wa­nia ucznia w za­kre­sie go­spo­da­ro­wa­nia prze­strze­nią szkoły, uwzględ­nia­ją­ce­go po­trze­bę po­sza­no­wa­nie pry­wat­no­ści jej użyt­kow­ni­ków? 3) Co sta­no­wi o od­ręb­no­ści prze­strzen­nej szkoły pol­skiej i fran­cu­skiej w wy­mia­rze za­pew­nie­nia uczniom po­czu­cia pry­wat­no­ści? Opie­ra­jąc się na za­ło­że­niach pa­ra­dyg­ma­tu in­ter­pre­ta­tyw­ne­go przy­ję­to in­te­rak­cjo­ni­stycz­ny, in­dy­wi­du­ali­stycz­ny sposób upra­wia­nia analiz edu­ka­cyj­nych, eks­po­nu­ją­cy po­trze­bę ba­da­nia szkol­nych kon­tek­stów pro­ce­sów na­ucza­nia i wy­cho­wa­nia. Do­mi­nu­ją­cą me­to­do­lo­gicz­ną for­mu­łą po­stę­po­wa­nia dla tak zde­fi­nio­wa­nych badań są naj­czę­ściej studia przy­pad­ków (case stu­dies) na­kie­ro­wa­ne na me­ta­fo­rycz­ną per­cep­cję kul­tu­ry, studia ma­te­ria­łów wi­zu­al­nych, prze­strzen­ne­go układu miejsc pracy, etc. W li­te­ra­tu­rze nie­miec­kiej znane jako por­tre­ty szkoły (school por­tra­its). Wy­ko­rzy­sta­ną stra­te­gię em­pi­rycz­ną do­kład­niej okre­ślić można jako metodę et­no­gra­ficz­ną (wy­ko­rzy­stu­ją­cą do­świad­cze­nia fo­to­et­no­gra­fii), miesz­czą­cą się w nurcie et­no­gra­fii edu­ka­cji. Ba­da­nie wła­ści­we pro­wa­dzo­no w roku szkol­nym 2004/2005. Wy­ko­na­no ba­da­nie an­kie­to­we (Fran­cja N=332, Polska N=348), 64 wy­wia­dy z ucznia­mi w obu po­pu­la­cjach, do­peł­nia­ne ob­ser­wa­cja­mi 92 lekcji w liceum fran­cu­skim oraz 114 godzin lek­cyj­nych w szkole pol­skiej. Wy­ko­rzy­sta­no rów­nież wywiad gru­po­wy oraz wywiad z in­ter­pre­ta­cją fo­to­gra­mów (zdjęć prze­strze­ni obu szkół). In­spi­ra­cja do pod­ję­cia badań wią­za­ła się z po­trze­bą stu­diów nad za­nie­dba­ny­mi ka­te­go­ria­mi pe­da­go­gicz­ny­mi, do któ­rych nadal należą prze­strzeń i czas.

źródło opisu: Print Group Daniel Krzanowski 2006

". Opis pochodzi ze strony lubimyczytac.pl

Formalna strona książki:
176 stron, Recenzenci: Prof. dr hab. Maria Mendel, Prof. zw. dr hab. Aleksander Nalaskowski.

1. Badawcze inspiracje i ich efekty.

2. Kultura i edukacja: teoretyczne aspekty sporu o consensus.

3. Świat utkany z przestrzeni.

4. Zagadnienia metodologiczne.

5. O istotności i nieistotności granic tego, co prywatne i publiczne w rzeczywistości edukacyjnej.

6. Przestrzenie dospołeczne i odspołeczne.

7. Socjalizacja i wychowanie do prywatności.

Książka opatrzona w liczne zdjęcia autorstwa Justyny Nowotniak. 

Elżbieta Rogalska Absolwentka pedagogiki Uniwersytetu Szczecińskiego. Członek Pracowni Badań nad Twórczością Joanny Kulmowej. Rektorskie stypendium Uniwersytetu Szczecińskiego uzyskała w latach 2015-2017, Stypendium dla najlepszych doktorantów w latach 2018-2019. Autorka Publikacji naukowych (w "Qualitative Inquiry", "Kultura-Społeczeństwo-Edukacja", "Pedagogika Szkoły Wyższej", "Nauczyciel i Szkoła","Kognitywistyka i Media w Edukacji"), literackich (w "Nestor") oraz ponad 76 publikacji popularno-naukowych. Zainteresowania badawcze oscylują wokół pedagogii Joanny Kulmowej, Janusza Korczaka, „Tanatopedagogiki", Józefa Tischnera, Michel Foucaulta, Jana Pawła II, badań biograficznych oraz problematyki wyższej edukacji.

Fanpage bloga Elżbieta Rogalska

Zobacz również:
Książka Relacje na huśtawce. Jak uwolnić się od negatywnych wzorców zachowań? Patrick Fanning, Matthew McKay, Avigail Lev, Michelle Skeen Elżbieta Rogalska 2019
Książka Nie kończąca się historia Michael Ende Elżbieta Rogalska 2019
Książka Asiunia Joanny Papuzińskiej Elżbieta Rogalska 2019 
Książka Kurs na kolizję Sławomira Nieściura Elżbieta Rogalska 2019
Jan Kulma "Rzecz o etyce" - Recenzja Elżbieta Rogalska 2018