Książka Ostatni proces Kafki Benjamina Balinta Elżbieta Rogalska 2019
Książkę Ostatni proces Kafki Benjamina Balinta czytałam jakiś czas temu. Miała ona swoją premierę 27 marca 2019 roku. Na łamach 352 stron zostały przedstawione losy testamentu Franza Kafki, a właściwie to niespełnienia woli zmarłego. Sprawca jest jego wierny przyjaciel Max Brod oraz jego miłość Ester Hoff.
W najogólniejszym skrócie: Książka dla tych, którzy chcą przeczytać dobrą biografię o charakterze prawno-społeczno-kulturowo-moralnym. Kafka Izrael. Kafka Niemcy. Kafka Brod. Kafka Hoff. Kafka spalony?
Zdjęcie pochodzi z google.pl
Zdecydowanie polecam jest to bardzo trudny temat łączący w sobie wiele ciekawych wątków. Na łamach
książki Ostatni proces Kafki Benjamina Balinta
czytelnik ma okazję zetknąć się z: prawem niemieckim oraz izraelskim, społecznym postrzeganiem rzeczywistości tamtych lat, kulturowym zachwytem nad dziełami Franza Kafki oraz moralnym postępowaniem kilku osób oraz państw.
Tak książka prezentuje się w sieci:
„Gdy Franz Kafka zmarł, jego przyjaciel Max Brod odmówił wypełnienia ostatniej woli pisarza i nie spalił jego manuskryptów. Zamiast tego, w 1939 roku, w ostatnim momencie, uciekł z nimi do Palestyny i poświęcił resztę życia kanonizowaniu Kafki na najbardziej proroczego kronikarza XX wieku.
Zdradzając przyjaciela Brod dwukrotnie uratował spuściznę Kafki - najpierw od zniszczenia, a potem od zapomnienia. Ostatecznie zdrada ta doprowadziła do bitwy prawnej o dziedzictwo Kafki pomiędzy Niemcami (gdzie zginęła siostra Franza, a on sam poniósłby podobny los, gdyby tam pozostał), a Izraelem.
„Ostatni proces Kafki” to genialny portret dwóch przyjaciół - intelektualistów. To także brawurowy opis ucieczki Broda przed Nazistami, barwny obraz relacji między wygnańcami z Europy w budzącym się do życia Tel Awiwie oraz pasjonująca relacja z kontrowersyjnego i gorąco komentowanego procesu między dwoma krajami, które mają obsesję na punkcie traum z przeszłości. Benjamin Balint stawia pytanie o to, kto jest właścicielem literackiej spuścizny: kraj pochodzenia i języka twórcy, czy kraj, w którym bije kulturowe i religijne źródło jego twórczości. I który naród może sobie rościć do niej prawo.
źródło opisu: materiały wydawnictwa”.
Bardzo ciekawym aspektem jest, jak to zazwyczaj w przypadku ponadprzeciętnych ludzi, którzy nie są związani z komercyjną muzyką ale innym rodzajem sztuki, teksty autora są warte grube miliony. Piszę o tym, ponieważ wiem z doświadczenia, że rodziny i sam autor jakiegoś rodzaju sztuki, często nie ma za co zapłacić rachunków, a później jak umiera, nagle, wszyscy odkrywają jego talent. Zawsze mnie ciekawiło dlaczego telewizja bardzo szczególnie ceni talent głosowy.
Przyjaciel Franza Kafki Max Brod nie spełnił woli ulubionego towarzysza zmagań życiowych. Moralnie może się wydawać, że tak nie powinno być, jednak z drugiej strony świat nie miałby styczności z kronikarstwem Franza Kafki gdyby nie jego przyjaciel.
Książka Ostatni proces Kafki Benjamina Balinta
rzuca nowe światło na twórczość i samego autora "Procesu". Taki też jest los, że po śmierci autora, nie ma on prawa głosu, gdzie jego dzieła powinny znaleźć swoje miejsce. Niektóre państwa wówczas toczą wojny o cenne manuskrypty. Ponieważ Franz Kafka był przedstawiciele elity intelektualnej, która tworzy kulturę danego narodu, państwa, niekiedy też świata. Każda praca pisemna o tak dużej ilości stron i cennej zawartości wymaga poświęcenia i nie tylko intelektualnego ale też fizycznego, są to godziny spędzone w bibliotekach, nad poprawianiem każdej kropki i przecinka, wyszukiwaniem lepszych ujęć danego zagadnienia, słowa, czytania tony manuskryptów, gazet i poszukiwania historii danej osoby. Jest to książka mi bliska, ponieważ też zajmuje się metodą biograficzną w ramach studiów doktoranckich.
Elżbieta Rogalska Absolwentka pedagogiki Uniwersytetu Szczecińskiego. Członek Pracowni Badań nad Twórczością Joanny Kulmowej. Rektorskie stypendium Uniwersytetu Szczecińskiego uzyskała w latach 2015-2017, Stypendium dla najlepszych doktorantów w latach 2018-2019. Autorka Publikacji naukowych (w "Qualitative Inquiry", "Kultura-Społeczeństwo-Edukacja", "Pedagogika Szkoły Wyższej", "Nauczyciel i Szkoła","Kognitywistyka i Media w Edukacji"), literackich (w "Nestor") oraz ponad 76 publikacji popularno-naukowych. Zainteresowania badawcze oscylują wokół pedagogii Joanny Kulmowej, Janusza Korczaka, „Tanatopedagogiki", Józefa Tischnera, Michel Foucaulta, Jana Pawła II, badań biograficznych oraz problematyki wyższej edukacji.
Zobacz również:
