Metropolia Cafe Elżbieta Rogalska

 

W dzisiejszym odcinku Okiem młodego badacza zajmiemy się kawą.

Wybierzemy się do Cafe

Muzealnych prototypów

Świateł z bąbelkowej kofeiny

Metropolia Cafe

Organizm wydajnej maszyny

Morze wśród egzaminów

Struktur poznawczych i źrenic

Poruszyciel zamkniętych komórek

Strumieniem Cafe

Płynę doganiając myśli, znaczenia

Sposób pojmowania i zwątpienia

Władza Cafe

Zabiera ograniczenia i nadaje nowe

Cykliczne poplątanie rurek

wszystko i nic

doświadczanie braków

w płynnej afirmacji życia

Mój wiersz pt. „Metropolia Cafe” jest wytworem  z chęci zrozumienia kultury supermarketu. Kawa jest symbolem pochłaniania dużej ilości materiału naraz, bez dbania o jakość zapamiętanych informacji. Zapamiętujemy wszystko, najlepiej skrótowo, żeby te informacje wylać na papier, na egzaminie. W wyniku plątamy ze sobą zagadnienia. Kawa to również ratunek w chwilach zwątpienia i senności. Kofeina, prócz swojej destrukcyjnej roli (wypłukiwania ważnych minerałów i uzależniania) pełni również rolę zbawczą – budzi do przyswajania kolejnych dawek materiału, budzi do jeszcze kilku godzin w pracy. Kawa goni do życia, zabierając mu jakość. Gdy kawy zabraknie doświadczamy braków. Braków energii, siły.

autor: Elżbieta Rogalska: z wykształcenia technik informatyk, pedagog. Pracuje jako copywriter - content marketer. 

Pedagog, technik informatyk. Publikowała na łamach: "Edukacja i Dialog", "Nestor" i licznych portalach edukacyjnych i poetyckich.

Zajmuje się tematyką:  Przywództwem w edukacji, Tanatopedagogiką, Ciszą w życiu i twórczości Janusza Korczaka, Sytuacją Szkoły Wyższej w Polsce, Michelem Foucaultem, Reportażem, Horrorem wampirycznym,  Mateuszem Grzesiakiem, Justyną Nowotniak, e-commerce, content-marketing, SEO.

Fanpage bloga Elżbieta Rogalska

M E Mento homo czyli wizerunek przed pomalowaniem Elżbieta Rogalska

W dzisiejszym odcinku cyklu Okiem młodego badacza zastanowimy się nad pytaniami:

- Jaki jest wizerunek kobiety przed pomalowaniem ?

- Dlaczego tak jest?

- Co nam to mówi o naszej kulturze?

Przedstawiony powyżej mem przedstawia kobietę, która zmęczona po nocy, musi wstać bardzo wcześnie. Poranny wizerunek tej kobiety mocno odbiega od przyjętych przez kulturę masową standardów.  Współczesny człowiek porównuje siebie do przedstawień wizualnych prezentowanych przez massmedia. Kobiet zadbanych z twarzą wymalowaną dość soczyście. Dlaczego właśnie taka wizja kobiet odpowiada współczesnej kulturze?  Kobiety dzięki emancypacji zyskały wiele nowych możliwości. Jedną z takich możliwości jest kreowanie własnego wizerunku, który jest elementem tożsamości. Żyjemy w erze ponowoczesności, która cechuje się podejściem indywidualnym.  W takim ujęciu tożsamość nadaje indywidualny rys poszczególnym istnieniom ludzkim. Kobieta więc  upodabnia się do kobiet widzianych w massmediach, jednak dodając cząstkę siebie, zmieniając nieco układ ubrania, lekko modyfikując ułożenie włosów, łącząc inaczej kolory cieni etc. Ponowoczesne kobiety poprzez kształtowanie swojego wizerunku, prezentują swoją odrębność.  Kobieta na powyższym memie zdecydowanie nie wpisuje się w owe standardy kulturowe. Chociaż z kulturowego punktu widzenia, niedawno mieliśmy tzw. boom na wampiry – tutaj należy wspomnieć części Zmierzchu S. Meyer, czy książki Anny Rice np. Wampir Lestat, Wywiad z wampirem etc. -  w takim ujęciu wizerunek kobiety z mema jest adekwatny do popularyzowanych treści przez massmedia. Skąd inąd wypaczających wizję śmierci. Jednak napis świadczy o niechęci wobec trupiego-wyglądu, co sugeruje chęć wpisania się w ramy kultury masowej. Chęć wyglądu soczystego, pełnego życia i zdrowego człowieka. Co nam to mówi o naszej kulturze? Żyjemy w czasach, gdzie wygląd ma ogromne znaczenie. Jedna zmarszczka, jeden źle ułożony włosek, jeden pryszcz – wzbudza ogromną niechęć. Świat ponowoczesny jest silnie powiązany z fundamentem moralnym wstręt i wstyd. Łatwo się brzydzimy i łatwo popadamy we wstyd. Wyjście niepomalowanym przez kobietę wiąże się z ogromnym wstydem, zwłaszcza jeśli po drodze wie, że spotka kogoś znajomego, tym gorzej jeśli to będzie ktoś kogo darzymy dobrym uczuciem.  Niepomalowanie się rano dla kobiety to również wstyd związany z czasem – a raczej jego brakiem – nie masz czasu dla siebie? – sformułowanie to jest często wiązane z ponowoczesnym konstruktem świata wirtualnego nazwanego nolife – co oznacza brak życia osobistego. Wizerunek kobiety niepomalowanej wiąże się również z pracoholizmem. Jest też utożsamiane z klasą społeczną do której przynależy – im lepiej zrobiony makijaż tym wyższa klasa społeczna, jego zupełny brak może więc przynieść na myśl ubóstwo.

Podsumowując ponowoczesna kultura wymaga dostosowania się do standardów kultury masowej. Tworzenie tożsamości na podstawie wizerunku jest związane z chęcią uniknięcia wstydu i silnym poczuciem obrzydzenia. Jest również powiązane z wirtualnym konstruktem nolife’a. Wiąże się też z pracoholizmem i łączeniem prezentowanego wizerunku z przynależnością do klasy społecznej.

autor: Elżbieta Rogalska: z wykształcenia technik informatyk, pedagog. Pracuje jako copywriter - content marketer. 

Pedagog, technik informatyk. Publikowała na łamach: "Edukacja i Dialog", "Nestor" i licznych portalach edukacyjnych i poetyckich.

Zajmuje się tematyką:  Przywództwem w edukacji, Tanatopedagogiką, Ciszą w życiu i twórczości Janusza Korczaka, Sytuacją Szkoły Wyższej w Polsce, Michelem Foucaultem, Reportażem, Horrorem wampirycznym,  Mateuszem Grzesiakiem, Justyną Nowotniak, e-commerce, content-marketing, SEO.

Fanpage bloga Elżbieta Rogalska

Bitwa na równinie Sedgemoor - J. Iwaszkiewicz Elżbieta Rogalska

Z cyklu Bywają na blogu: Pierwsze spojrzenie odcinek 6. Odcinek dotyczył będzie książki J. Iwaszkiewicza - Róża, Bitwa na równinie Sedgemoor.

Bez zachęcania i bez zniechęcania. Kto ma w zasięgu ręki ten może ale nie musi.

Opowiastka ku pokrzepieniu wyzwolonych kobiet, ku seksistowskim zamiarom żołnierzy i pochwały patriotyzmu w zamian za życie nieświadomego dziecka.  - taki ogromny skrót. 

autor: Elżbieta Rogalska: z wykształcenia technik informatyk, pedagog. Pracuje jako copywriter - content marketer. 

Pedagog, technik informatyk. Publikowała na łamach: "Edukacja i Dialog", "Nestor" i licznych portalach edukacyjnych i poetyckich.

Zajmuje się tematyką:  Przywództwem w edukacji, Tanatopedagogiką, Ciszą w życiu i twórczości Janusza Korczaka, Sytuacją Szkoły Wyższej w Polsce, Michelem Foucaultem, Reportażem, Horrorem wampirycznym,  Mateuszem Grzesiakiem, Justyną Nowotniak, e-commerce, content-marketing, SEO.

Fanpage bloga Elżbieta Rogalska

Nocny lot - Antoine de Saint - Exupery Elżbieta Rogalska

Zapraszam na piąty odcinek cyklu bywają na blogu: Pierwsze spojrzenie. Nie będzie długich wywodów, nie będzie rozbierania książki na części, nie będzie cytatów. Pierwsze przemyślenia po przeczytaniu. 

Tym razem o książce, nie naukowej, ale za to wielkiego autora: Nocny lot- Antoine de Saint - Exupery.

Książka o władzy, życiu, śmierci, nadziei, miłości, rozpaczy, prawdzie - wszystkie wymienione dziedziny są subiektywne. Książka pełna subiektywności, która powoduje refleksję nad losem. Prawda Pana/Pani jest tak samo realna co prawda moja. W obliczu tak zarysowanych prawd nie sposób jest dociec, która prawda jest prawdą. Prawda Pani/Pana jest prawdą, moja prawda jest prawdą. Każda z nich jednak jest trudna do uchwycenia.  

autor: Elżbieta Rogalska: z wykształcenia technik informatyk, pedagog. Pracuje jako copywriter - content marketer. 

Pedagog, technik informatyk. Publikowała na łamach: "Edukacja i Dialog", "Nestor" i licznych portalach edukacyjnych i poetyckich.

Zajmuje się tematyką:  Przywództwem w edukacji, Tanatopedagogiką, Ciszą w życiu i twórczości Janusza Korczaka, Sytuacją Szkoły Wyższej w Polsce, Michelem Foucaultem, Reportażem, Horrorem wampirycznym,  Mateuszem Grzesiakiem, Justyną Nowotniak, e-commerce, content-marketing, SEO.

Fanpage bloga Elżbieta Rogalska

Tylko spokojnie - analiza plakatu Elżbieta Rogalska

(zasoby internetowe: http://nagorski.com.pl)

Połączenie czerni, różu i bieli jest zabiegiem reklamującym. Wymienione kolory przyciągają uwagę odbiorcy, a przy okazji współgrają ze sobą. Biel wtapiająca się w czerń ukazuje chęć wydostania się myśli człowieka z obrębu myśli zakazanych. Wyjścia spoza sfery profanum do sfery sacrum.  Kolor różowy lekko okalany szarością, sugeruje nieczyste intencje, mrok i tajemnicę. Plakat jest w konstrukcji otwartej, nie kończy się, powoduje pytanie: co jest dalej? Co w sobie kryje? Sugeruje nieskończoność myśli. Gest zasłonięcia oczu czarnych postaci, przez białe ręce, mówi tylko spokojnie – pozbądź się czarnych myśli. Zamknięcie oczu uspokaja. Jednak jak zachować spokój będąc w mroku? Górna część plakatu symbolizuje niedokończenie myśli, tą chwilę gdy ulatują myśli. Nie wiemy czy to kolejna biała ręka, nie wiemy jakie jest zamierzenie autora. Zdaje się, że tylko dół plakatu jest uporządkowany.  Świat kultury artystycznej rządzi się swoimi prawami.  Plakat, w moim odczuciu, wyraża niechęć wobec kultury spektaklu. Kultura spektaklu jako chęć pokazania siebie, swoich talentów i przywar, budzi niechęć, powoduje chaos. Plakat jako opór wobec takiego pojmowania rzeczywistości, mówi spokojnie, czas na ciszę.

Wiersz do plakatu:

Tylko spokojnie bielone bielone okładki

Tylko spokojnie piszę

Czarnym wizerunkiem dookoła

dotykam wrażenia i ciszę

Tylko spokojnie czernią okrywam zachmurzone głowy

od wizualnych myśli przestworzy zakazanych obrazów

Tylko spokojnie gram spektakl społecznej umowy

wiatr kolorami myśli tworzy wokół rąk

pragniemy w nieułożeniu

w niedokończeniu wizualnych bytów

autor: Elżbieta Rogalska: z wykształcenia technik informatyk, pedagog. Pracuje jako copywriter - content marketer. 

Pedagog, technik informatyk. Publikowała na łamach: "Edukacja i Dialog", "Nestor" i licznych portalach edukacyjnych i poetyckich.

Zajmuje się tematyką:  Przywództwem w edukacji, Tanatopedagogiką, Ciszą w życiu i twórczości Janusza Korczaka, Sytuacją Szkoły Wyższej w Polsce, Michelem Foucaultem, Reportażem, Horrorem wampirycznym,  Mateuszem Grzesiakiem, Justyną Nowotniak, e-commerce, content-marketing, SEO.

Fanpage bloga Elżbieta Rogalska

Tylko pudełko ? a może coś więcej... Elżbieta Rogalska

(zasoby internetowe: komputerswiat.pl)

Pozornie niczym nie wyróżniająca się kostka jest stworzona z metalu, konkretnie aluminium. Z kulturowo-społecznego punktu widzenia jest uosobieniem minimalizmu. Cztery ściany w kolorze biało-szarym. Dlaczego właśnie tak przedstawia się jej wymiar? Kostka ta jest wyrazem solidarności z firmą apple. Zatem nie ma w sobie nawet krzty hardware czy oprogramowania.  Jest najczystszą postacią zaściankowego świata, opatrzonego zewnętrznym pozorem współczesnej mobilności.  Prezentuje tożsamość społeczną super-market, w której wszystko ma być fast. Konsumujemy więc, a w rezultacie zostajemy z kostką w ręku. Białą, z szarymi punktami i pustą w środku konstrukcją. Brniemy w  ilość, a nie jakość. Bez oprogramowania (wewnętrznej spójności) i hardware (wartości chroniących naszą moralność, etykę etc.).  Mamy nieograniczone możliwości. Jednak zamknięci w świecie ilości nie dostrzegamy możliwości pełnych jakości. 

Posługując się własną twórczością:

transformacja ludzkich głów na kształt obelisku
obrzucony ów zapalnik z cementu deszczem błota
minimalizm białych ścian jak trumna na cmentarzysku
zwiedzamy biały świat obrazów i wizerunków
w ramach wgłębieniach w filarach stojących kolumn
w podłodze ułożonych kostek również bielonych
biały świat zaprasza do rzekomej czystości
z szarymi wgłębieniami szarej codzienności
odkładam więc na miejsce wizerunki  pajęczyn
z drewnianych zaczynów wyrastających myśli

autor: Elżbieta Rogalska: z wykształcenia technik informatyk, pedagog. Pracuje jako copywriter - content marketer. 

Pedagog, technik informatyk. Publikowała na łamach: "Edukacja i Dialog", "Nestor" i licznych portalach edukacyjnych i poetyckich.

Zajmuje się tematyką:  Przywództwem w edukacji, Tanatopedagogiką, Ciszą w życiu i twórczości Janusza Korczaka, Sytuacją Szkoły Wyższej w Polsce, Michelem Foucaultem, Reportażem, Horrorem wampirycznym,  Mateuszem Grzesiakiem, Justyną Nowotniak, e-commerce, content-marketing, SEO.

Fanpage bloga Elżbieta Rogalska